El Elin Efle¤ini...
Varl›kl› bir adam›n efle¤i kaybolmufl. Adamlar›
dört yana da¤›l›p efle¤i aramaya bafllam›fllar. Bu s›ra-
da rastlad›klar› Nasrettin Hoca’ya da efle¤i aramas›n›
söylemifller. Hoca, ¡Olur... Olur...™ deyip yürümüfl.
Biraz sonra Hoca’y› ba¤lar aras›nda türkü söyle-
yerek dolafl›rken görenler ne yapt›¤›n› sormufllar. Ho-
ca da:
— Falan adam›n efle¤i kaybolmufl, onu ar›yorum,
demifl.
Adamlar flafl›rm›fl:
— Aman Hocam, demifller. Bu nas›l eflek aramak
böyle?
Hoca ifli piflkinli¤e vurmufl:
— El elin efle¤ini türkü ça¤›rarak arar, demifl.
Sen mi Satacaks›n Ben mi?
Hoca bir ara turflu satmaya karar vermifl. Turflu
küplerini efle¤ine yüklemifl. Sokak sokak dolaflmaya
bafllam›fl. Ama ne zaman ¡Turflu!™ diye ba¤›racak ol-
sa, eflek an›rmaya bafll›yormufl. Bir iki böyle dolaflm›fl.
Sonunda bakm›fl ki eflek kendini ba¤›rtmayacak;
— Bana bak arkadafl! demifl. Turfluyu sen mi sata-
caks›n ben mi?..
24
NASRETT‹N HOCA H‹KAYELER‹ 06/11/2007 18:33 Page 24
