karg›l›k, -¤›
a.
Fifleklik.
kargo
a. ‹ng.
1.
Gönderilmek üzere uçak,
gemi, otobüs vb. bir tafl›ta verilen yük,
eflya.
2.
Yük tafl›yan gemi.
kar›
a.
1.
(iyelik ekiyle) Bir erke¤in evlendi-
¤i kad›n, efl:
komflunun kar›s›.
2.
kaba
Kad›n.
kar›n, -rn›
a.
1.
Omurgal›larda, gövdenin
kaburga kenarlar›ndan kas›klara kadar
olan ön bölgesi.
2.
Mide:
Karn›m a¤r›-
yor.
3.
Döl yata¤›, rahim:
Seni dokuz ay
karn›mda tafl›d›m.
kar›nca
a. (ka’r›nca) hayb.
Zar kanatl›lar-
dan, birçok türü bulunan böceklerin ge-
nel ad›.
kar›ncalanmak
(nsz.)
1.
Üzerine kar›ncalar
üflüflmek:
fieker kar›ncalanm›fl.
2.
Vü-
cudun uyuflan bir yerinde kar›ncalar
dolafl›yormufl gibi izlenim uyanmak.
kar›ncalar
ç. a. hayb.
Zar kanatl›lar›n, ka-
r›nca ad› alt›nda toplanan ve binlerce
türü olan dal›.
kar›nc›k, -¤›
a. anat.
Kalpte, kulakç›klardan
gelen kan›n topland›¤› iki boflluktan her
biri.
kar›ndan bacakl›lar
ç. a. hayb.
Yumuflak-
çalardan, salyangoz, sümüklü böcek gi-
bi kar›nlar›ndaki uzant›lar› bacak gibi
kullanarak ve sürünerek yürüyen ka-
buklu hayvanlar s›n›f›.
kar›ndafl
a. esk.
Kardefl.
kar›fl
a.
El parmaklar› aç›k ve gergin tutul-
du¤unda, baflparmak ile serçe parma-
¤›n ucu aras›ndaki aç›kl›k.
kar›fl›k
ön a.
1.
Kar›flm›fl, düzensiz, da¤›-
n›k:
kar›fl›k bir oda.
2.
Ayr› nitelikli fley-
lerden oluflmufl:
kar›fl›k salata.
3.
Çal-
kant›, kargafla, gerginlik içinde olan:
Kar›fl›k bir bölge oldu¤undan çat›flma-
lar hiç durmuyor.
kar›fl›kl›k, -¤›
a.
1.
Kar›fl›k olma durumu.
2.
Düzensizlik, kargafla.
kar›fl›m
a.
1.
Kar›flt›rmak eylemi.
2.
kim.
‹ki ya da daha çok maddenin kimyasal
tepkimeye girmeden bir araya gelmesi:
tuzlu su, hava.
kar›fllamak
(-i)
Kar›flla ölçmek.
kar›flma
a.
1.
Kar›flmak eylemi.
2.
Engelle-
me, araya girme, müdahale.
3.
Düzeni
bozulma.
kar›flmak
(-le)
1.
‹ki ya da ikiden çok fley,
bir araya gelip birbirinin içine girmek:
Boya kalemlerim seninkilerle kar›flm›fl.
2.
(nsz.)
Düzensiz, da¤›n›k bir duruma
gelmek:
Dolab›m kar›flm›fl.
3.
(-e)
En-
gellemek, araya girmek, müdahale et-
mek:
Kimse iflime kar›flmas›n.
4.
(nsz.)
Hofl görülmeyen bir olayda yer almak:
Soygun ifline o da kar›flm›fl.
5.
‹çinden
ç›k›lmaz bir durum almak:
‹fller yine ka-
r›flt›.
6.
Aç›k, anlafl›l›r olma niteli¤ini yi-
tirmek:
Bu yaz›da her fley birbirine ka-
r›flm›fl.
kar›flan› görüfleni olmamak
ifli-
ne kar›flan kimse bulunmamak, özgür
olmak.
kar›flmam
“Bu ifli onaylam›yo-
rum, sorumluluk kabul etmiyorum.”
anlam›nda kullan›l›r.
kar›flt›r›c›
a.
1.
uygb.
‹ki ya da daha çok
maddeyi birbiri içinde kar›flt›rmaya ya-
rayan araç ve ayg›tlar›n genel ad›.
2.
Çeflitli besin maddelerini kar›flt›rmaya
yarayan ayg›t, mikser.
3.
ön a. mec.
Or-
tal›¤› kar›flt›ran, kar›fl›kl›k ç›karan.
kar›flt›rmak
(-i, -e, -le)
1.
Kar›flmak iflini
yapt›rmak:
Yeflil elde etmek için hangi
renkleri kar›flt›rmal›y›z?
2.
‹çinde ne ol-
du¤unu anlamak ya da arad›¤›n› bul-
mak için elle yoklamak:
Ceplerini kar›fl-
t›rd› ama bulamad›.
3.
Okumak, araflt›r-
mak, incelemek:
Tüm kaynaklar› kar›fl-
t›rd›m.
4.
Ay›rt edememek:
Çocuklar›n
adlar›n› yine kar›flt›rd›m.
5.
(yemek
için) Dibini tutmamas›, taflmamas› için
kafl›kla altüst etmek:
Çorbay› kar›flt›r,
dibi tutmas›n.
karides
a.
Yun. Kabuklulardan, tuzlu ve tat-
k› sularda yaflayan, pek çok türü bulu-
nan, eti yenebilir hayvanlara verilen ge-
nel ad.
karikatür
a. Fr.
‹nsan ve toplumla ilgili her
karg›l›k
karikatür
364
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 364
