98
KARAGÖZ’ÜN SAAT‹
Hacivat: Yâr, bana bir e€lence! Yâr
bana bir e€lence!..
Karagöz: Seni gidi seni! Gelmifl,
kap›m›n önünde ba€›r›r durur...
Hacivat: Bu akflam yine hiddetlisin.
Karagöz: Nas›l olmayay›m! Önümüz
k›fl. Elde yok, avuçta yok!..
Hacivat: Ah Karagöz’üm! Ben de senin
gibiyim. Olsa hemen verirdim.
Karagöz: Benim dedemden kalma bir
duvar saatim var. Onu satmaya bedestene
gittim. Hava da inad›na so€uk, dondum.
Hacivat: Vah vah!
Karagöz: Neyse, bedestende bir tellal
var. Saati sataca€›m› söyledim. O da “Antika bir saate benziyor.
Bugün satmaya çal›fl›r›m. Yar›n gel, paran› al,” dedi.
Hacivat: Allah kimseyi darda b›rakmas›n.
Karagöz: Ertesi gün kalkt›m, do€ru bedestene. Erken gitmiflim, kap›da bek-
ledim, içerden sesler geliyor: “Karagöz’ün saati antikad›r, alan yok mu?”
Hacivat: Hani bedesten kapal›yd›? Saati kim sat›yor?
Karagöz: Dinle. Bir gün önce hava çok so€uktu ya, sesler donup bedestenin
kubbesine yap›flm›fl.
Hacivat: Eee! Sonra?
Karagöz: Ertesi gün gitti€imde lodos vard›, tellal›n kubbedeki sesi de erime-
ye bafllam›fl.
Hacivat: Geçen benim de bafl›ma böyle bir fley geldi. Biraz past›rma ald›m,
eve geldim. Komflunun kedisi past›rmay› kap›p yukar› kaçmaya bafllad›. Ben de
peflinden...
Karagöz: Aman tut! Past›rma gidiyor!
Hacivat: Kedi dama ç›kt›. Tam yakalayacakt›m ki kedi karfl›ki dama atlarken
havada dondu kald›.
Karagöz: Uydurma. Hiç kedi havada donar m›? Bu düpedüz yalan.
Hacivat: Ya senin söylediklerin yalan de€il mi? Karagöz’üm bir daha yalan
söyleme! (Karagöz’le Hacivat birlikte giderler.)
Ziya BAfiKAN
(Aç›klamal› Çocuk Edebiyat› Antolojisi)
OYUN
