At ile Eflek
Adam›n birinin, bir at›yla bir de efle¤i varm›fl.
Adam, efle¤ine yük yüklemifl; at› da bofl b›rakm›fl. Yo-
la düflmüfller.
Gittikçe efle¤in yükü a¤›rlafl›yormufl. Eflek iyice yo-
rulunca ata dönmüfl;
— Ne olur, flu yükümün biraz›n› da sen tafl›, diye
yalvarm›fl. Art›k dayanacak gücüm kalmad›. fiurac›kta
ölece¤im!..
At, onu duymamazl›ktan gelmifl. Biraz daha h›zlan-
m›fl. Kurula kurula yürümesini sürdürmüfl.
Biraz sonra efle¤in gücü tükenmifl. Oldu¤u yere y›-
¤›l›vermifl.
Bunun üzerine adam, efle¤in yükünü ata yüklemifl. Üs-
tüne bir de efle¤in semerini koymufl. At o zaman hata-
s›n› anlam›fl anlamas›na ama ifl iflten geçmifl. Bir yandan
oflaya puflaya yürüyor, bir yandan da kendi kendine
söyleniyormufl:
— Gördün mü bafl›ma gelenleri!.. Ben efle¤in yükü-
ne ortak olmay› kabul etmezken, flimdi hepsini s›rt›ma
yüklediler. Üstelik semer de cabas›!..
29
EZOP MASALLARI 06/11/2007 18:44 Page 29
