Do¤uran Kazan
Hoca, bir gün komflusunun kazan›n› ödünç alm›fl. ‹fli
bitince içine bir tencere koyup komflusuna götürmüfl.
Komflusu tencereyi görünce;
— Bu nedir, diye sormufl.
— Senin kazan do¤urdu, demifl Hoca...
Komflusu sevinmifl, kazanla birlikte tencereyi de al-
m›fl.
Bir süre sonra Hoca, komflusundan yine kazan is-
temifl. Komflusu da sevine sevine vermifl. Ancak ara-
dan epey zaman geçmesine karfl›n Hoca, kazan› geri
vermemifl.
Komflusu bir gün dayanamay›p Hoca’dan kazan›
istemifl:
— Hoca, flu bizim kazan› almaya geldim. Bana
gerekli de...
Hoca üzgün bir biçimde;
— Ah komflum, demifl, bafl›n sa¤ olsun, kazan siz-
lere ömür...
Komflusu flafl›rm›fl:
— Sen ne diyorsun Hoca, demifl, hiç kazan ölür mü?
Hoca ç›k›flm›fl:
— Be adam, demifl, kazan›n do¤urdu¤una inan›-
yorsun da öldü¤üne niye inanm›yorsun?
36
NASRETT‹N HOCA H‹KAYELER‹ 06/11/2007 18:33 Page 36
