özümlemek
öz yaflam öyküsü
486
ren ve daha çok yapraklarda bulunan
doku.
özümlemek
(-i)
1.
dirb.
(canl› varl›klar
için) D›flar›dan ald›klar› besinleri de¤i-
flikli¤e u¤rat›p yeni bir birleflimle orga-
nizman›n gereksinim duydu¤u madde-
ler durumuna getirmek.
2.
mec.
Edinil-
mifl olan bilgileri kendi öz mal› durumu-
na getirmek.
özür, -zrü
a. Ar.
1.
Bir hatay›, bir kusuru
ba¤›fllatmak, kendini hakl› göstermek
için ileri sürülen neden; mazeret:
Onun
özrü bitmez.
2.
Yap›m hatas›, bozukluk,
kusur, defo:
Bu gömle¤in özrü var, de-
¤ifltirece¤im.
özür dilemek 1)
özrünü
ileri sürerek bir iflten ba¤›fllanmas›n› is-
temek;
2)
yap›lan bir yanl›fltan dolay›
ba¤›fllanmas›n› istemek.
özürlü
ön a.
1.
Özrü, mazereti olan.
2.
Ya-
p›m›nda hata, kusur bulunan, defolu.
3.
Sakat.
özveri
a.
Bir amaç u¤runa ya da gerçeklefl-
tirilmesi istenen herhangi bir fley için
ç›kar›ndan vazgeçme; fedakârl›k.
özverili
ön a.
Özverili davranan, fedakâr.
öz yap›
a.
Karakter.
öz yaflam öyküsü
a.
Bir kiflinin kendi yafla-
m›n› anlatt›¤› eser, otobiyografi.
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 486
