ortaya çıkmıştır. XIII. yüzyılın ikinci yarısında Anadolu’nun batısında ortaya çıkan diğer bir kuvvet de Germiyan Beyliği’dir. Bu ve diğer beylikler, Selçuklu Devleti’nin XIV. yüzyıl başında yıkılmasından sonra birden bire onun enkazı üzerinde vücuda gelmiş yeni siyasi teşekküller değildir. Bunlar, XIII. yüzyılın ikinci yarısında, İznik Bizans Devleti’nin İstanbul’a gitmesi ile İlhani idaresinin gevşekliğinden ve müsamahasından yararlanarak yavaş yavaş belirmiş mahalli kuvvetlerdir ki, coğrafi sahalarına ve başlarındaki şahsiyetlerin kabiliyetlerine göre, uzun veya
kısa, önemli veya önemsiz bir tarihi gelişme göstermişlerdir. Bunlardan bir kısmı, mesela Germiyan, Menteşe, Aydın, Saruhan, Karasi ve Osmanlı beylikleri, esasen iç ve dış birçok sebeplerle çöküşe sürüklenen Bizans’tan yaptıkları fütuhat üzerine kurulmuş ve genişlemişlerdi. Tevaif-i Müluk olarak da adlandırılan ve hepsi de Anadolu Selçukluları’nın 1243 Kösedağ mağlubiyetinden sonra çöküşe geçtikleri devrede kurulan Anadolu beylikleri ve başkentlerini görmek için
buraya tıklayınız.