fianslar› tekrar dönmüfltü.
Aral›k ay›n›n on alt›s› oldu¤unda, Londra’dan ayr›lmalar›n-
dan bu yana, tam yetmifl befl gün geçmiflti. Yolun yar›s›n› ve
tehlikeleri geride b›rakm›fllard›. Henrietta, flimdilik gecikmeden
yoluna devam ediyordu.
Ama Phileas Fog, o gün, makine dairesinden ç›k›p kendisi-
ne do¤ru gelmekte olan çarkç›bafl›n›n yüzündeki ifadeyi gö-
rünce bir fleylerin ters gitti¤ini hemen anlad›.
— Efendim, yola ç›kt›¤›m›zdan beri h›zl› gidebilmek için kö-
mür stokunu afl›r› kulland›k. Zaten kömürümüz sadece Bor-
do’ya gidecek kadard›, dedi adam.
Durumu anlayan Passepartout, çok korkmufltu. Geminin kö-
mürü bitiyordu!
Phileas Fog flimdi ne yapacakt›? Bu kez yapacak bir fley
yokmufl gibi görünüyordu. Ama o, her zamanki so¤ukkan-
l› tavr›yla çarkç›bafl›na;
— Kömür tamamen tükeninceye dek kazanlar› atefllemeyi
sürdürün, dedi.
Gemi h›zla yol almaya devam etti. Ama iki gün sonra
çarkç›bafl› hüzünlü yüzünü yine gösterdi. Kömür neredeyse bi-
tiyordu. Bay Fog yine;
— Sak›n atefli azaltmay›n, diye emretti.
O gün ö¤leden sonra bulunduklar› yeri harita üzerinde ifla-
retledi. Sonra ufla¤›n› ça¤›r›p kaptan› yan›na getirmesini söy-
ledi. Passepartout bir an düflündü. Adam› hapsedildi¤i kama-
ras›ndan ç›kartmak, y›rt›c› bir kaplan› kafesinden sal›vermek-
ten daha tehlikeliydi.
Çok geçmeden güvertede kaptan›n küfürleri ve hayk›r›fl-
65
5- 80 günde 28/03/2008 16:59 Page 65
