âfl›k: 1. vurgun 2. ozan 3. dalg›n
âfl›k olmak: sevmek
afl›nma: erozyon
afl›nma pay›: y›pranma pay›
afl›r›: 1. taflk›n 2. ekstrem
afl›rmak: çalmak
aflikâr: belli, aç›k
aflina: bildik, tan›d›k
aflina olmak: bilmek, tan›mak
aflinal›k: bilme, tan›ma, tan›fl›kl›k
afliret: oymak
aflk: sevi
ata: cet
atak: at›l›m
atalet: süredurum
atamak: tayin etmek
atasözü: darb›mesel
atafl: tutturgaç
Atatürkçü: Kemalist
Atatürkçülük: Kemalizm
at bak›c›s›: seyis
ateh: bunama
ateist: tanr›tan›maz
ateizm: tanr›tan›mazl›k
atefl: od, nâr
ateflkes: b›rak›flma, mütareke
atefl küre: pirosfer
atefl pahas›: çok pahal›
atfen: yükleyerek
atfetmek: yüklemek
at›l: süreduran
at›lgan: 1. acar 2. giriflken
at›l›m: 1. atak 2. hamle 3. hücum
at›mc›: hallaç
at›fl yeri: poligon
ati: gelecek
atik: h›zl› , çevik
atk›: kaflkol
atl›: süvari
atmasyon: uydurma
atmosfer: hava yuvar›
atol: mercan adas›
atölye: ifllik
avam: 1. alt tabaka 2. halk
avanak: al›k
avane: 1. yardakç› 2. yard›mc›
avans: öndelik
avantaj: 1. kazan›m 2. üstünlük
avantür: serüven
avare: aylak
averaj: 1. ortalama 2. say› fark›
avrat: 1. kad›n 2. refika
avunç: teselli
avunmak: teselli bulmak
avutmak: teselli etmek
ay: kamer
ayak: kadem
ayakkab›: pabuç
ayaklanma: baflkald›r›
ayakl›k: pedal
ayaktak›m›: lümpen
ayak topu: futbol
ayakyolu: tuvalet
ayan: belli
âyan: ileri gelenler
ayan beyan: besbelli
aybafl›: âdet
aybafl› olmak: âdet görmek
ayça: 1. hilal 2. alem
ayçiçe¤i: günebakan
ayd›n: münevver, entelektüel
ayg›t: cihaz
ay› bal›¤›: fok
ay›plamak: k›namak
ay›rt›: nüans
ay ›fl›¤›: mehtap
ayin: ritüel
ayk›r›: marjinal
ayk›r› düflünce: paradoks
ayla: a¤›l, hale
aylak: avare
ayl›k: maafl
aymaz: gafil
aymazl›k: gaflet
ayn›: özdefl
ayn›l›k: özdefllik
ayraç: 1. parantez 2. bellik
ayr›cal›: müstesna
ayr›cal›k: imtiyaz
ayr›cas›z: istisnas›z
15
