Demin de Yerdeydim
Bir gün Nasrettin Hoca efle¤e binmek istemifl. S›ç-
ray›p bineyim derken öte yana düflmüfl. Hoca’n›n düfl-
tü¤ünü gören çocuklar gülmüfller.
Nasrettin Hoca, çocuklara bakm›fl:
— Ne gülüyorsunuz, çocuklar, demifl. Demin de
yerdeydim, flimdi de yerdeyim.
Küçüklü¤ü Akl›na Gelmifl
Nasrettin Hoca bir gün çocuklar›n oyununu izliyor-
mufl. Bir çocuk Hoca’n›n kavu¤unu kap›p arkadafllar›na
atm›fl. Hoca kavu¤u çocuklar›n elinden almak için u¤-
raflm›fl ama baflar›l› olamam›fl. Kavuk elden ele dola-
fl›yormufl. Bakm›fl ki çocuklar›n kavu¤u verecekleri yok,
efle¤ine binip evinin yolunu tutmufl. Yolda bir tan›d›¤›-
na rastlam›fl:
— Hoca, kavu¤un nerede? Böyle bafl›n aç›k ne-
reden geliyorsun, diye sormufl tan›d›¤›.
Nasrettin Hoca:
— Kavu¤un küçüklü¤ü akl›na gelmifl de çocuklar›n
içine kar›flt›, onlarla oyun oynuyor, demifl.
12
NASRETT‹N HOCA H‹KAYELER‹ 06/11/2007 18:33 Page 12
