Bir gün efle¤e un yükleyip de¤irmenden dönerler-
ken bir çaydan geçmeleri gerekmifl. Babas›, köprüden
geçmifl, Nasrettin’e de:
— O¤lum! Efle¤i çaydan geçirme, demifl.
Bunu duyan Nasrettin, efle¤i çaya do¤ru götürmüfl.
Tam suyun ortas›nda un çuval›n›n bir yana e¤ildi¤ini
gören babas› hayk›rm›fl:
— O¤lum! Çuval bana do¤ru e¤rilmemifl, çaya
düflmeyecek. Sak›n do¤rultma, daha itiver, deyince,
Nasrettin;
— Vallahi baba! fiu yafla geldim, ne dedinse ak-
sini yapt›m. Bu kez dedi¤ini aynen yapaca¤›m demifl,
çuvala dokunur dokunmaz un çaya dökülmüfl. Babas›
can havliyle ¡Ne yapt›n sen?™ diye ba¤›r›nca, Nasret-
tin;
— K›rk y›lda bir baba sözü dinleyelim dedik, yine
yaranamad›k, demifl.
9
NASRETT‹N HOCA H‹KAYELER‹ 06/11/2007 18:32 Page 9
