İDARİ BÖLÜNÜŞ
Osmanlı İmparatorluğu’nun Avrupa’da gerilemesi ve ardından yaşanan askeri, sosyal ve iktisadi buhranla birlikte taşrada merkezi otorite azalmış ve ülkede gittikçe değişen ulaşım ağı, dış ticaret kanalları üretim yapısı ve bölgesel organizasyonlar ile yerleşme merkezleri arasındaki hiyerarşi, idari taksimatın da değişmesini gerektirmiştir. Tanzimattan sonra idari yapı merkeziyetçi esaslara göre düzenlenip yatay bir hiyerarşiye bağlanmış ve idari organlar oluşturulmuştur. 1864 Vilayet Nizamnamesi ile önceleri eyalet denen birimin adı vilayete
çevrilmiş ve idaresi valilere bırakılmıştır. Bu yönetim 22 Ocak 1871 tarihinde yeniden biçimlendirilerek “İdare-i Umumiye-i Vilayet Nizamnamesi” adıyla hazırlanıp tüm ülkede uygulanmaya başlanmıştır. Yeni düzenlemede kaza ile köy arasında, köylerin bir araya gelmesiyle oluşan nahiyelerin kurulması öngörülmüştür. Bir müdürün yönetimindeki nahiye (bucak) kendi alanına giren köylerin ihtiyar meclislerince gönderilen üyelerden oluşan bir idare meclisine de sahipti. Bu hiyerarşide, her üst kademeyi astlarının tüm karar ve icraatını