hızlanarak göç alan ve göç veren illerde sosyal, kültürel, ekonomik, siyasal değişimlere ve sorunlara neden olmuştur. Cumhuriyet döneminde meydana gelen göçleri 1923-1950; 1950-1980 ve 1980’den günümüze olmak üzere üç dönem halinde incelemek mümkündür. Bunlardan, 1923 yılından itibaren başlayan ve 1950’ye kadar devam eden ilk dönemde, önemli bir göç hareketi yaşanmamıştır. Bu dönemde kırdan kente ve kentten kente doğru gerçekleşen cılız bir göç söz konusu olmuştur. Evlilikler, memur tayini, okul gibi nedenler bu dönemdeki
göçlerin temel nedenleri arasında yer almıştır.
Türkiye’de Cumhuriyet’in ilk yıllarından itibaren sürekli artan nüfusla birlikte göçlerin de arttığı gözlemlenmiştir. Doğdukları illerin sınırları dışındaki nüfusun 1935 yılında Türkiye toplam nüfusunun % 6.8’ini oluştururken bu oran 1950’de % 8.1’e, 1960’da % 11.5’e ve 1970’de % 16.2’ye’e kadar yükselmiştir. 1950’lere kadar doğduğu il dışında yer alan nüfus sınırlı bir artış gösterirken, 1950’lerden itibaren hareketlenmiş ve 1960’larda ise gittikçe hız kazanmıştır.