Bir gün a¤ustos böce¤i
tembel tembel ötüp durmak
Neticesi aç kalarak,
Kar›ncadan görece¤i,
So¤uklu¤a bakmaz, gider,
Bir lokma fley rica eder.
Der ki: — Ac›y›n›z bize,
Çoluk çocuk evde aç›z,
Yard›m›z›na muhtac›z.
Kar›nca bir yüreksize
Lay›k düflmanl›kla sorar:
— Aç m›s›n›z?.. Ya o kadar
Uzun, güzel günler oldu;
O günlerde ne yapt›n›z?
Böcek inler: — Aç›z, aç›z,
Bak›n benzim nas›l soldu,
O günlerde gülen, öten,
Sazla, sözle e¤lenen ben,
Bugün bak›n ne hâldeyim!
Vallah aç›z, billah aç›z,
Hâlimize ac›y›n›z.
Kar›nca e¤lenir: — Beyim,
fiimdi de dans edin, ne var?
¡Yaz›n çalan, k›fl›n oynar.™
34
fiERM‹N 06/11/2007 18:57 Page 34
