ŞERMİN - page 37

Gören benim. — Alan da ben!
Birisi yer, biri bakar;
Hep gürültü bundan ç›kar.
Derken kavga için için
Atefllendi, alevlendi;
Epi tokat, sille yendi;
Dökülürdü belki de kan,
Bereket versin arkadan
Bafl› sar›kl› bir hoca
H›z›r gibi yetiflti de
Birden kesildi arbede.
Hoca sordu, berikiler
Olanlar› birer birer
Söylediler dosdo¤ruca.
Ne gürültü, ne pat›rt›,
Hoca kestaneyi k›rd›;
Kabuklar›ndan birini
Bir yolcuya, di¤erini
Bir yolcuya uzatarak
‹çini kendisi yedi;
Sonra: ¡Haydi buyrun!™ dedi.
Yolcular kalakald›lar;
K›smetlerini ald›lar!
Ne göz kalm›flt›, ne kulak...
Anlayana bu ibrettir:
¡Az tamah çok ziyan verir.™
37
fiERM‹N 06/11/2007 18:57 Page 37
1...,27,28,29,30,31,32,33,34,35,36 38,39,40,41,42,43,44,45,46,47,...48
Powered by FlippingBook