MR. ROCHESTER’LA
DOSTLUK KURUYORUZ
Ertesi gün, akflama kadar, Mr. Rochester’› göremedim. Akflam Mrs.
Fairfax, Mr. Rochester’›n beni ve Adéle’i çaya bekledi¤ini söyledi.
Oturma odas›na gitti¤imizde, bize bakmad› bile. Ama ilk karfl›lafl-
mam›zdan da anlad›¤›m gibi, Mr. Rochester fazla nazik bir insan de¤il-
di. Bu yüzden k›r›lmad›m. Oturdum ve bekledim. Mrs. Fairfax, hava du-
rumuyla ilgili olarak konuflmaya bafllad›¤› zaman, ona biraz çay istedi-
¤ini söyleyerek karfl›l›k verdi. Adéle, getirece¤ini söz verdi¤i hediyeyi
sordu¤undaysa küçük k›za hiç yan›t vermedi.
Yar›m saat kadar sonra Mr. Rochester, birdenbire bana dönerek
yaflam›m hakk›nda sorular sormaya bafllad›. Ailem, Lowood’daki yafla-
m›m ve Mr. Brocklehurst hakk›nda birçok soru sordu.
Mr. Brocklehurst’ü daha önce de duymufltu. Ona, dürüst yan›tlar
verdi¤imi umar›m. En sonunda bana, piyano çal›p çalmad›¤›m› sordu.
– Biraz efendim, diye yan›t verdim.
– Öyleyse kütüphaneye giderek bana güzel bir fleyler çal›n, dedi.
‹stedi¤ini yapt›m. Fakat aradan bir iki dakika geçmeden beni ça¤›-
rarak:
– Bu kadar yeter, dedi. Piyano çal›fl›n›z hakk›nda ben de sizinle ay-
n› görüflteyim.
31
