108
• ‹nsan›n can› ac›yan yerindedir.
Bir yerimiz ac›d› m› bütün vücudumuz bundan etkilenir.
Can›m›z›n ac›yan yerimizde oldu¤unu san›r›z.
• ‹nsan insan›n fleytan›d›r.
Uygunsuz arkadafl insan› yoldan ç›kar›r, kötülü¤e sü-
rükler.
• ‹nsan kendini be¤enmese çatlar (ölür).
Her insan kendi akl›n›, kiflili¤ini be¤enir, kendini di¤er
insanlardan üstün görür. Buna inand›¤› için de yaflam›-
n› sürdürür. Aksi durumda insan›n yaflam›n› sürdürmesi
çok zorlafl›r.
• ‹nsan k›ymetini insan bilir.
Bir insan çok de¤erli olabilir. Onun ne kadar de¤erli ol-
du¤unu ancak onun de¤erini ölçebilecek nitelikteki in-
sanlar anlar.
• ‹nsano¤lu çi¤ süt emmifl.
‹nsan›n her zaman iyi oldu¤unu söylemek zordur. ‹nsan
kimi zaman soysuzca davran›r, kendisine yap›lan iyili¤e
kötülükle karfl›l›k verir.
• ‹nsan söylefle söylefle (konufla konufla), hayvan
koklafla koklafla.
‹nsanlar, hayvanlar gibi koklaflarak de¤il, konuflarak an-
lafl›rlar. Konuflarak birbirlerini daha iyi anlarlar. Ç›kan
anlaflmazl›klar› kavga etmeden, konuflarak bir çözüme
ulaflt›r›rlar.
• ‹nsan sözünden, hayvan yular›ndan tutulur.
Söyledi¤i söz o kifliyi yükümlülük alt›na sokar, ba¤lar.
Kifli, söyledi¤inin d›fl›na ç›kamaz. Bu bak›mdan o kifli-
nin durumu, yular›ndan tutuldu¤u için baflka yöne sapa-
mayan hayvan›n durumu gibidir.
• ‹nsan yan›la yan›la, pehlivan yenile yenile.
bk. Adam yan›la yan›la, pehlivan yenile yenile.
10 Atasözleri8_99-109 21/07/2010 21:20 Page 108
