eski ve yaygındır. Osmanlı sisteminde pek çok biçime bürünen ticaret, genel anlamda uluslararası ve iç ticaret olarak iki gruba ayrılabilir. Osmanlı ekonomisi kendine mahsus bir piyasa mekanizması oluşturmuştur. Bu sistemde bir yandan mümkün olduğu kadar tam rekabet şartları gerçekleştirilmeye çalışılırken, bir yandan da rekabetin üretimi öldürmesi engellenmek istenmiştir. Fiyat ve kalite denetimi “narh” sistemi adı altında yürütülmüş ve kısaca, her türlü üretim, dağıtım ve tüketimin her aşaması planlanarak kontrol altına alınmıştır.
Osmanlı’da uygulanan narh sistemi, fiyat denetimi gibi kalite denetimi ve standardizasyonunu da içermektedir. Devletin dış ticaret ve transit ticaretten geliri oldukça fazla olduğundan, bu faaliyetlere verilen geleneksel önem kesintisiz sürdürülmüştür. Anadolu’nun ötedenberi transit ticaret bölgesi olmasına büyük önem verilmiş, bunun için gümrük vergileri % 3-5 gibi düşük oranlarda tutulmuştur.

1 2 [3]