121
YARDIMLAfiMA
Çocuk:
— Anneci€im, bana bir yün kazak örer misin?
Anne:
— Yün bulal›m da öreyim yavrum.
Çocuk:
— Yünü nereden bulay›m?
Anne:
— Koyundan iste.
Çocuk:
— Koyun kardefl, annem bana kazak örecek. Biraz yün verir misin?
Koyun:
— Yünüm henüz pek k›sa. Çay›ra söyle de bana ot versin. Besleneyim,
tüylerim uzas›n.
Çocuk:
— Yeflil çay›r, koyun kardefle ot verir misin?
Çay›r:
— Veririm. Ama buluta söyle ya€mur ya€d›rs›n, otlar›m büyüsün.
Çocuk:
— Güzel bulut, yalvar›r›m sana, yeflil çay›ra ya€mur ya€d›r›r m›s›n?
Bulut:
— Ya€d›r›r›m! Ama rüzgâra söyle de beni çay›r›n üstüne götürsün.
Çocuk:
— Can›m rüzgâr, güzel bulutu çay›r›n üstüne götürür müsün?
Rüzgâr esti, bulutu çay›r›n üstüne götürdü. Çok ya€mur ya€d›. Otlar büyü-
dü. Koyun da beslendi. Koyunun yünleri uzad›. Çoban, uzayan yünleri kesti.
Anne, bu yünleri y›kad›, tarad›, e€irdi. K›z›na güzel bir yün kazak ördü.
O k›fl çok so€uk oldu. Çocuk, hiç üflümedi.
‹. Hakk› SUNAT
• Öyküden ç›kard›€›n›z sonucu afla€›ya yaz›n›z.
................................................................................................................
................................................................................................................
................................................................................................................
................................................................................................................
ÖYKÜ
