Gerçekten de boyu yirmi befl santim olmufltu. Art›k
bahçeye ulaflabilirdi. Ancak, kap›ya vard›¤›nda küçük
alt›n anahtar› masan›n üzerinde unuttu¤unu hat›rlad›.
Masaya geri döndü¤ünde ise anahtara eriflebilmesi ar-
t›k olanaks›zd›. Anahtar› cam›n alt›ndan rahatl›kla göre-
biliyordu, masan›n aya¤›na t›rmanmaya çal›flt›ysa da cam
çok kaygan oldu¤u için bunu baflaramad›. Zavall› Alice,
çabalamaktan yorulunca yere çöküp a¤lamaya bafllad›.
Sonra birden kendi kendine;
— Yeter! Böyle a¤lay›p durman›n hiçbir yarar› yok,
diye ç›k›flt›.
Sonra birden, masan›n alt›nda duran küçük bir kutu
gözüne iliflti. Kutuyu açt›¤›nda, üzerinde kufl üzümünden
yap›lm›fl güzel harflerle ¡Beni Ye™ yazan çok küçük bir
kek oldu¤u gördü.
— Pekâlâ, ben de yerim o zaman! E¤er büyürsem
böylece anahtara ulaflabilirim, yok e¤er biraz daha kü-
çülürsem bu kez kap›n›n alt›ndan geçebilirim. Umurumda
de¤il, ne yap›p edip o bahçeye ulaflaca¤›m!
Pastay› yerken, bir yandan da uzay›p uzamad›¤›n› an-
lamaya çal›fl›yordu. Ayn› boyda kald›¤›n› görünce biraz
flafl›rd›. Asl›nda insanlar pasta yediklerinde boylar› de-
¤iflmezdi ama Alice ola¤an d›fl› fleyler yaflamaya o ka-
dar çok al›flm›flt› ki sonuçta hiçbir de¤ifliklik olmamas› ona
çok s›k›c› geldi.
Böylece kekin tamam›n› midesine indirdi.
— ‹nan›lmaz! fiimdi de dünyan›n en büyük dürbünü gi-
8
Z-Alice harikax 28/01/2008 13:24 Page 8
