ma bahanesiyle arkadafllar›ndan uzaklaflt›. Bir yaban
keçisini öldürüp kan›n› üstüne sürdü. Yan›na gelen arka-
dafllar›na kalça kemi¤ini k›rd›¤›n› söyleyerek, kendisini
adada b›rakmalar›n› istedi. Arkadafllar›, bu olaya çok
üzülmüfllerdi; ama mallar› zaman›nda teslim etmeleri
gerekiyordu. Onu b›rakmaktan baflka seçenekleri yoktu.
Dantes’nin iste¤iyle; yan›na yiyecek, silâh, kazma b›rak-
t›ktan sonra, dönüflte onu alacaklar›na söz vererek ada-
dan ayr›ld›lar.
Dantes, gemi ufukta kaybolana kadar yerinden k›p›r-
damad›. Ard›ndan hemen aday› araflt›rmaya bafllad›.
Sonunda Kardinal Spada’n›n vasiyetnamesindeki tan›-
ma uyan yeri buldu. Büyük bir kayan›n yan›nda durdu.
Fakat vasiyetnamede yaz›l› olan ma¤aray› göremedi.
Biraz inceledikten sonra, yan›nda durdu¤u büyük kaya-
n›n ma¤aran›n a¤z›n› kapatt›¤›n› anlad›. Kayay› yerin-
den oynatmak istedi; ama buna gücü yetmedi. Yan›nda
bulunan baruttan yararlanabilece¤ini düflündü. Bu dü-
flüncesini gerçeklefltirip kayay› parçalad›. Ma¤aran›n
a¤z› aç›lm›flt›.
Ma¤aran›n içerisine girdi. Ortal›k karanl›kt›, ama
Dantes, zindandayken karanl›kta bile görme duyusu ka-
zanm›flt›. Rahatça ilerleyebiliyordu. Vasiyetnamede ya-
z›l› olan ikinci kovu¤u buluncaya kadar yürüdü. Buras›
daha da karanl›kt›. Beraberinde getirdi¤i ç›ray› yakarak
bir mefl’ale hâline getirdi. Ortal›k ayd›nlanm›flt›. Dantes,
39
