Çaresiz kalan Franz, Kont Monte Cristo’dan yard›m
istedi. Kont, mektubu getiren adam› buldurdu; haydut
Vampa’n›n yan›na gitti. Vampa, adamlar›na ba¤›r›p ça-
¤›rd›ktan sonra Albert’›n, kontun arkadafl› oldu¤unu bil-
medi¤ini söyleyerek ondan bin bir özür diledi; Albert’›
serbest b›rakt›rd›.
Ertesi gün Albert, Monte Cristo’ya teflekkür etmeye
gitti:
– Babam Vikont Moncerf nüfuzlu biridir. ‹fliniz düfler-
se, size yard›m etmekten onur duyacakt›r.
– Ben Paris’i pek tan›m›yorum. Beni Paris’teki dost-
lar›n›zla tan›flt›r›r m›s›n›z?
– Onur duyar›m, diyen Albert; Monte Cristo’ya adre-
sini verdi.
Üç ay sonra, 21 May›s günü, Paris’teki soylu ve
önemli kifliler Vikont Moncerf’in evine ça¤r›lm›flt›. O gün,
Monte Cristo Kontu da gelecekti.
Kont gelince, Albert onu arkadafllar›na tan›tt›. Monte
Cristo tan›flma s›ras›nda Morrel ad›n› iflitince heyecan-
lanm›flt›. Fakat belli etmedi. Juli’nin evlendi¤ini de bura-
da ö¤rendi. Daha sonra Albert’›n, Baron Danglar’in k›-
z›yla evlenme konusu aç›ld›. Monte Cristo bu evlili¤i, iki
ailenin tasarlad›¤›n› ö¤rendi. Kont:
– Zaten bugünlerde Baron Danglar’le tan›flacakt›m.
Elimde Thomson and French Bankac›l›k fiirketi taraf›n-
dan ona hitaben yaz›lm›fl bir kredi mektubu var, dedi.
50
