akl› bafl›na gelmiflti. Bu müflteriyi kaç›rmamal›yd›. Kont,
iki y›l için alt› milyon frank istedi.
Paradan baflka hiçbir fleye de¤er vermeyen Danglar
birden uflaklaflm›flt›. Konta, eflinin onunla tan›flmaktan
onur duyaca¤›n› söyledi. Kont da, bu öneriyi kabul etti.
Birlikte oturma odas›na geçtiler.
Barones, atlar›n kendisine sorulmadan sat›ld›¤›n› ö¤-
rendi¤i için öfkeliydi; ama duygular›n› belli etmedi. Kon-
ta kibar davrand›.
Bu s›rada, odada bulunan baronesin arkadafl› Deb-
ray; pencereden, atlar›n kontun arabas›na koflulu oldu-
¤unu görünce flaflk›nl›kla atlar› sordu. Bu soru, barone-
sin patlamas›na neden olmufltu. Barones, arabay› Ba-
yan Villefort’un emrine verece¤ini söylemiflti. Kocas›na
bu konuda a¤›r sitemlerde bulundu.
Monte Kristo keyifliydi. Art›k bu ailenin aras›n› istedi-
¤i zaman bozabilirdi.
Birkaç saat sonra baronese, atlar›n› bilmeden ald›¤›
için özür dileyen bir mektupla birlikte atlar› geri gönder-
di. Atlar›n al›nlar›na, birer parça elmas yap›flt›rmaktan
da kaç›nmam›flt›.
* * *
54
