damla bu s›v›dan damlatt›. Biraz sonra Edward kendine
gelmiflti. Bayan Villefort, konta teflekkür ettikten sonra,
onun kim oldu¤unu sorup ö¤rendi.
fiimdi Edward tümüyle iyileflip aya¤a kalkm›fl, dolap-
taki fliflelerle oynamaya bafllam›flt›. Bunu fark eden
kont, çocu¤u hemen uyard›.
– Küçük dostum fliflelere dokunma, çünkü baz›lar›
çok tehlikelidir.
Bayan Villefort’un rengi sararm›flt›; o¤lunu hemen
dolab›n yan›ndan çekti.
Az sonra kontun emri üzerine, ufla¤› Ali arabas›yla
onlar› evine götürdü.
Ertesi gün Paris savc›s› Villefort, özel arabas›yla
kontu ziyarete geldi. Bu davran›fl kont için büyük bir lü-
tuftu. Çünkü savc›, mahkeme d›fl›nda pek görülmezdi.
Villefort, her zamanki tutumuyla, kürsüde nutuk veren
bir tav›rla teflekkür ederek gönül borcunu belirtti.
Monte Cristo, nazik ama so¤uk bir sesle, yapt›klar›-
n›n o denli önemli olmad›¤›n› söyledi. Sonra, masan›n
üzerindeki dünya haritas›n› incelemeye devam etti. Bu
davran›fl›ndan, savc›y› küçümsedi¤i aç›kça belli oluyor-
du.
Böyle bir davran›fla al›fl›k olmayan, her yerde sayg›
gören savc›n›n, bunun alt›nda kalmamak için bir ç›k›fl
yapmas› gerekiyordu:
– Siz filozoflar garip insanlars›n›z, dedi. Ben de sizin
gibi iflsiz güçsüz olsayd›m, kendime daha e¤lenceli bir
56
