buğdayın bu iklim şartlarında sulama gerektirmeden yetişmesinin çok önemli bir etkisi vardır. Bunun yanında Dünya’nın önemli bir kesiminde olduğu gibi Türkiye’deki nüfusun da binlerce yıldır beslenmesinde buğdayın başlıca hammaddeyi oluşturması ve hayvancılıkta başlıca yem bitkilerinden biri olması da etkili olmuştur. Buğday ekilen alanların en fazla yoğunlaştığı illerin Orta Anadolu bölgesi ve çevresindeki illerde yer aldığı, bunu Güneydoğu Anadolu bölgesi ve Trakya’daki iller izlemiştir. En geniş buğday ekilen alanlara sahip iller başta Konya, Ankara,
Yozgat, Sivas olmak üzere Orta Anadolu Bölgesi ve yakın çevresindedir. Karadeniz Bölgesi’nin özellikle Doğu ve Batı kesimleri ile Doğu Anadolu Bölgesi’nin kuzeydoğu ve güneydoğu kesimlerinde yer alan illerde ise buğday ekilen alanların gittikçe daraldığı dikkat çekmektedir.
Türkiye’de buğday ekilen alanlarda Cumhuriyet’in ilk yılarından 1980’li yıllara kadar sürekli artış meydana gelirken, bu tarihten sonra azalma meydana gelmiştir. Buğday ekilen alanlarda 1980’li yıllardan sonraki azalışa rağmen, buğday üretiminde Cumhuriyet’in ilk yıllarından
1 2 [3] 4