yünü kadar değerli bir ekonomik girdi değildir. Ancak, bu toprakların yerli bir türü olan Ankara keçisinin verdiği tiftik, dokumacılıkta önemli bir yer tutar. Ülkenin batısında, bitki örtüsü daha uygun olan Rumili tarafında büyükbaş hayvancılık daha yaygındı. Anadolu’da yağışlı ve dağlık Karadeniz bölgesi ile çayırları yazın da yeşil kalan Erzurum-Kars çevresinde büyükbaş hayvan sayısı artıyor, daha kurak bölgelerde azalıyordu. Konar-göçerlerin esas geçim sahaları bütün Anadolu’yu kapsayan mera hayvancılaığı idi. Orta ve Batı Anadolu’ya doğru yayıldıkça mera
hayvancılığı da büyük ve önemli bir sektör halini almıştı. Bunlar dışında arıcılık ta belgelere kaydedilir ve bu faaliyetten önemli miktarlarda vergi alınırdı. Toplumun şeker ve tatlı ihtiyacının temini yanında balmumu üretiminde de tek hammadde olan arıcılık, bu sebepler yüzünden ülkenin hemen her tarafında yürütülen bir faaliyetti.