yavafl kayboluyordu. En son, gülümsemesi bir süre hava-
da as›l› kald›, sonra tamamen yok oldu.
— Vay can›na! Gülümsemeyen kedi çok gördüm ama
kedisiz bir gülümsemeyi ilk kez görüyorum. Bu, hayat›m-
da gördü¤üm en tuhaf fley, dedi Alice.
Çok geçmeden karfl›s›na mart tavflan›n›n evi ç›kt›. Ali-
ce, hemen arad›¤› yerin buras› oldu¤una karar verdi;
çünkü evin bacas› kulak biçimindeydi ve dam› da kürkle
kapl›yd›. ‹çinden ¡Ya gerçekten z›r deliyse? Keflke tav-
flan yerine flapkac›ya gitseydim.™ diye düflündü.
Mart tavflan› ve flapkac›, a¤ac›n alt›ndaki masada
çay içiyorlard›. Ortalar›ndaki f›nd›k faresi derin bir uy-
kudayd›. Di¤er ikisi, fareyi yast›k gibi kullanarak dirsek-
lerini onun üzerine dayam›fllard›. Masa kocaman oldu¤u
hâlde hepsi bir ucunda toplanm›flt›. Alice’in yaklaflt›¤›n›
görünce;
— Yer yok! Yer yok, diye ba¤›rmaya bafllad›lar. Ali-
ce biraz da içerleyerek;
— Çok yer var, dedi ve masan›n bafl›ndaki büyük kol-
tu¤a geçip oturdu. Mart tavflan› tatl› bir sesle;
— Biraz flarap almaz m›yd›n›z, diye sordu.
Alice sofray› inceledi ve;
— Ben flarap göremiyorum, dedi.
— Zaten yok, dedi mart tavflan›.
— O hâlde flarap ikram etmeniz çok büyük bir kaba-
l›k, dedi Alice öfkeyle.
— Siz de ça¤r›lmadan oturmakla çok büyük kabal›k
30
Z-Alice harikax 28/01/2008 13:24 Page 30
