lad›. Askerler bir iki dolan›p arand›ktan sonra yine ala-
y›n peflinden gittiler.
Kraliçe öfkeyle askerlere sordu:
— Kafalar› uçtu mu?
— Kafalar› yok oldu, majesteleri, diye ba¤›rd› asker-
ler.
— Çok güzel, diye ba¤›rd› kraliçe. Sonra Alice’e dö-
nerek sordu:
— Sen kriket oynamay› bilir misin?
— Evet, diye ba¤›rd› Alice.
— Gel bakal›m o zaman!
Alice, merakla alaya kat›ld›. Yan›nda yürüyen beyaz
tavflan ona kayg›yla bakarak;
— Çok güzel bir gün, dedi.
— Çok! Düfles nerede?
Tavflan telaflla onu susturdu ve alçak bir sesle f›s›lda-
d›:
— Düfles geç kald›¤› için idam hükmü giydi!
O s›rada kraliçenin kükreyen sesi duyuldu:
— Herkes yerlerine geçsin!
Çevresindekiler itifl kak›fl dört bir yana kofluflturup ye-
rini ald› ve oyun bafllad›.
Alice, hayat›nda hiç bu kadar garip bir kriket oyunu
görmedi¤ini düflündü. Her yer tümsek ve çukurlarla do-
luydu. Canl› kirpiler kriket topu ve canl› flamingolar da
kriket sopas› olarak kullan›l›yordu. Kaleler de iki büklüm
durmufl askerlerden olufluyordu.
37
Z-Alice harikax 28/01/2008 13:24 Page 37
