kizi k›rk yedi geçe, ay son dördün konumuna girmiflti.
Bu büyük olay›, Müdür M. Belfast uzun bir raporla aç›kla-
d›. Gözlemle ilgili ayr›nt›lar› anlatt›. Topçular Derne¤i’ne gön-
derilen bir raporda flöyle deniyordu:
“Mermi Ay’a varamad›. Çok az bir farkla Ay’›n yan›ndan
geçti. Ay’a çok yaklaflt›¤› için, çaresiz onun çekimine kap›ld›.
O ana kadar düz bir do¤rultuda olan yolu birden de¤iflti,
bir elipse dönüfltü. Elips, yörüngede dönmeye bafllad›.
Böylece mermi, Ay’›n çok yak›n›nda dolanan bir uydu ol-
mufltur.
Bu yeni oluflan y›ld›z›n dönme h›z› ve yer de¤ifltirme h›z›
flimdilik bilinmiyor. Ay’a olan uzakl›¤›ysa yaln›zca dört bin befl
yüz elli kilometre kadard›r.
Olaylar›n gidifline göre, flu iki durumdan biri, olas›l›ktan
gerçe¤e dönüflecektir.
Birinci olas›l›k: Ay’›n mermiyi kendine çekmesidir. Durum
böyle olursa, yolcular hedefe varm›fl olacaklard›r.
‹kinci olas›l›k: Ay çekimi etkisini sürdürür, mermi bu yeni
yörünge üzerinde sonsuza kadar dolan›p durur.
Bu iki olas›l›ktan, flimdilik ikinci olas›l›¤›n daha güçlü oldu-
¤u kan›s›nday›z.
Bu duruma göre, insan uygarl›¤›n›n gökyüzüne gönderdi-
¤i mermi, içindeki üç kahraman insanla birlikte bir y›ld›za dö-
nüflmüfltür. ‹çinde üç canl›n›n yaflad›¤›n› kesinlikle bildi¤imiz
bu y›ld›za bilimsel bak›mdan bir ad vermek gerekmektedir.
Biz, gözlem evi olarak, bu yeni y›ld›za “Barbicane Y›ld›z›” ad›-
188
