du¤unu gördüler. Ormanl›k bölgeler sona ermiflti. K›y›larda
bitkisiz topraklar alabildi¤ine uzan›yordu. Bu arazi, çorak ve
verimsizdi.
Irmak büyümüfl, derinli¤i artm›flt›; nehri and›r›yordu. Yol-
culuk s›k›c› olmaya bafllam›flt›. Yiyecek bulmak da güçlefli-
yordu. Yedek yiyecek de azal›yordu. Av hayvanlar›na rastlan-
m›yordu. Arazi, a¤açs›z ve bitkisizdi. Uzakta ormanl›k görü-
nüyordu; ama oraya gitmek tehlikeli ve yorucuydu. Yiyecek
bulmak için çare düflünmeye bafllad›lar.
Hercule, aç kald›klar› zamanlar yerlilerin füjer ve papirüs
gövdelerinde bulunan maddeyi yediklerini biliyordu. K›y›larda
füjer ve papirüs fazlayd›. Bol bol toplay›p açl›klar›n› giderdiler.
O gün ö¤leden sonra, k›y›da havalanan bir kufl gören
Dick Sand tüfe¤ini do¤rulttu. Bay Benedict engel oldu:
– Atefl etmeyin! Atefl etmeyin!...
Dick Sand flafl›rm›flt›. Bay Benedict, havada daireler çi-
zen kuflu bir süre gözleriyle izledikten sonra:
– Vurman›z› istemedi¤im kufl, bal kufludur, dedi. Onun gi-
dece¤i yeri izleyelim. Bal buluruz orada...
Dick Sand tüfe¤ini indirdi. K›y›ya yanaflt›lar ve kuflu izle-
meye bafllad›lar. Kufl, birkaç yüz metre ötede bir ar› kovan›-
na kondu. Bal› bulmufllard›.
Fakat bal›, yaman muhaf›zlar bekliyordu. Yüzlerce bal a-
r›s› v›z›lday›p duruyordu. Kovana sokulman›n çaresini düflün-
düler. Dick Sand, kuru otlar› tutuflturdu. Ar›lar dumandan kaç-
t›lar. Böylece bal ele geçirilmifl oldu. O akflam, bol bol bal ye-
75