Atefl ederse, ikincisini sürerken üzerine at›l›p kendisini k›s-
k›vrak yakalayacaklard›. Onlar› korkutmak, daha ak›ll›ca bir
iflti.
Fakat yamyamlar onun duraklad›¤›n› görünce cesaret
bulmufllar ve sandala dolmufllard›. Biri dümene geçmiflti.
Dick Sand tüfe¤i elinde, kay›¤›n burnunda ayakta duruyordu.
Karfl› k›y›ya seslendi:
– Kaç›n! Kaç›n! Durmay›n!...
Dick Sand’i vahflîlerin elinde b›rak›p gidebilirler miydi?
Hiçbiri yerinden k›m›ldamad›. Kay›k k›y›ya yaklafl›yordu. Dick
Sand, buna engel olmak için çareler düflünüyordu. Karaya
ç›kt›klar› zaman, Bayan Weldon’› ve ötekilerini yakalayacak-
lar› kesindi.
Sonunda, kendi yaflam›n› tehlikeye atmaktan baflka çare
göremedi. “Tanr›m, sen koru!” diyerek tüfe¤ini dümenin ba-
fl›ndaki yerliye do¤rulttu ve atefl etti. Vahflî adam ba¤›rarak
suya yuvarland›. Öbürleri korkudan ne yapacaklar›n› flafl›r-
m›fllard›.
Bafl›bofl kalan kay›k flelâleye do¤ru h›zla sürüklenmeye
bafllad›. K›y›dakiler, Dick Sand’in ne yapmak istedi¤ini anla-
m›fllar, olup bitenleri büyük bir üzüntüyle seyrediyorlard›. El-
lerinden dua etmekten baflka bir fley gelmiyordu. Hercule, bir
fley yapamaman›n üzüntüsüyle h›rs›ndan a¤l›yordu.
Ölüme gittiklerini anlayan vahflîler, birer ikifler suya atla-
maya bafllad›lar. Ak›llar›nca yüzerek sahile ç›kacaklard›. Bu
kargaflada kay›k sallant›dan devrilmifl ve ters dönmüfltü.
85
