Hercule’ü yan›na ça¤›rd›; gecenin derin sessizli¤inde ku-
lak verdiler. Hercule:
– Denizin u¤ultusu olabilir, dedi.
– Sanm›yorum Hercule...
– Peki, sence nedir?
Dick Sand kesin bir yan›t bulam›yordu.
– Ortal›¤›n ayd›nlanmas›n› bekleyelim, dedi. Hercule dü-
menin bafl›na gitti.
Dick Sand kay›¤›n burun yerine oturdu, u¤ultu gittikçe
yaklafl›yordu. Ses, uzaktan uza¤a duyulan bir gök gürültüsü-
nü and›r›yordu.
Birden günefl do¤du. Ötelerde, nehrin üstünde, beyaz bir
bulut kümesi beliriverdi. Günefl ›fl›nlar› bu puslu alanda renk
renk yans›malar yap›yordu. Dick Sand, dikkatle bakt›. Bunlar
su zerreciklerinin yans›malar› olabilirdi. Gözlerini bu görüntü-
den ay›rmadan heyecanla ba¤›rd›:
– K›y›ya! K›y›ya yanaflal›m! Önümüzde flelale var! Çabuk
k›y›ya çek!...
U¤ultunun nedeni anlafl›lm›flt›. Yaklafl›k olarak sekiz yüz
metre ilerde ›rmak, oldukça yüksekten afla¤› dökülüyordu.
Ak›nt› gittikçe art›yordu. E¤er önceden görmeselerdi, bu on-
lar›n sonu olacakt›.
* * *
77
