leyen ilk günlerde Tek Göz K›z›lderili kamp›na gitmifl, o çevredeki
tavflan tuzaklar›n› talan etmiflti ama karlar eriyip nehir çözüldükten
sonra K›z›lderili kamp› uzaklara tafl›n›nca, bu yiyecek kayna€› da
tükenmiflti.
Gri yavru kendine gelip yeniden uzaktaki beyaz duvarla ilgilen-
meye bafllay›nca, dünyas›n›n nüfusunda bir azalma oldu€unu fark
etti. Yaln›zca bir k›z kardefli kalm›fl, gerisi gitmiflti. Güçlendikçe
oyunlar›n› tek bafl›na oynamak zorunda kald› çünkü k›z kardefli ar-
t›k ne bafl›n› kald›rabiliyor, ne de bir hareket yapabiliyordu. Gri yav-
runun vücudu yedi€i etlerle yeniden yuvarlaklaflm›flt›, ama gelen et
kardefline yetiflememiflti. Durmadan uyuyordu; bir deri bir kemik
kalm›fl iskelete dönmüfl olan vücudundaki atefl giderek zay›flad› ve
sonunda onu terk etti.
Sonra öyle bir zaman geldi ki, gri yavru babas›n› duvarda bir
görünüp bir kaybolurken, ya da giriflte yat›p uyurken hiç görmez ol-
du. Bu, birincisinden daha hafif geçen ikinci k›tl›k döneminde oldu.
Difli kurt Tek Göz’ün neden dönmedi€ini biliyordu ama bildi€i fleyi
yavrusuna anlatmas›n›n olana€› yoktu. Vafla€›n yaflad›€› nehrin
sol çatal›nda et peflinde koflarken Tek Göz’ün bir günlük izine rast-
lam›fl, izlerin sonunda da onu, daha do€rusu ondan geri kalanlar›
bulmufltu. O günden sonra difli kurt avlan›rken çatal›n solundan
uzak durmaya özen gösterdi. Vafla€›n ininde yavrular›n›n bulundu-
€unu, onun vahfli ve çabuk öfkelenen korkunç bir dövüflçü oldu€u-
nu biliyordu. Ancak yar›m düzine kurdu bir arada gören bir vaflak
t›slay›p kabararak bir a€aca t›rmanabilirdi, yoksa tek bafl›na bir
kurt bir vafla€›n karfl›s›na ç›kmay› akl›ndan bile geçiremezdi, hele
de ininde aç yavrular› oldu€unu biliyorsa.
Ama vahfli yaflam, vahfli yaflamd›r, annelik de annelik; vahfli
yaflam›n ister içinde isterse d›fl›nda olsun, annelik her yerde anne-
liktir ve her zaman yap›s›nda yüksek düzeyde bir koruyuculuk içe-
rir. Ve art›k difli kurdun gri yavrusu için sol çatala gitmeyi de, kaya-
l›klardaki ini de, vafla€›n gazab›n› da göze alma zaman› gelmiflti.
9
