KÖYE DÖNÜfi
Don Kiflot bir hafta yataktan ç›kmad›. Çok bitkin ve
düflünceliydi. Yenilgisini içine sindirememiflti. Sanço,
efendisini avutmaya çal›fl›yordu. Ne var ki Don Kiflot
onu dinlemiyordu.
– Sus Sanço! Biliyorsun ki, bu yaflamdan yaln›zca bir
y›l için ayr›laca¤›m. Sonra bu flanl› u¤rafl›ma dönece-
¤im. Ondan sonra, sen de kont olma s›k›nt›s› çekmeye-
ceksin.
– Senyör, insan mutlulu¤unun tad›n› ç›karmas›n› bil-
di¤i gibi ac›lara da sab›rla katlanmas›n› bilmelidir. Beni
örnek al›n›z. Valiyken seyisli¤e geri döndüm.
– Sanço yaman bir felsefecisin. Yaln›z hiçbir fley
rastlant›ya ba¤l› de¤ildir. Herkes kendi yazg›s›n› kendi
çizer.
77
