– Senyör, bugünü yaflam›m boyunca asla unutmaya-
ca¤›m, dedi.
Coflkuyla karfl›lanmaktan çok hoflnut kalan Don Ki-
flot’la birlikte kaptan köflküne gittiler.
Sanço, bir dire¤e yaslan›p oturmufltu. Kürekçibafl›
hemen yan›ndayd›. Bir ara Sanço’yu kapt›¤› gibi havaya
kald›r›verdi. Kürek çeken mahkûmlar iflaret bekliyorlar-
d›. Kürekçibafl›, Sanço’yu yan›ndakilerin ellerine verdi.
Böylece Sanço elden ele bütün kad›rgay› dolaflt›. So-
nunda ilk havaland›¤› yere kondu. Zavall›c›k cinler, peri-
ler taraf›ndan uçuruldu¤unu sanm›fl, soluk solu¤a kal-
m›flt›.
Seyisinin kanats›z uçtu¤unu gören Don Kiflot, kapta-
na dönüp gemiye gelen insanlar›n böyle mi a¤›rland›¤›-
n› sordu. Kendisinin böyle bir gelene¤e uymayaca¤›n›
belirtti. K›l›na dokunan› paralayaca¤›n› söyledi. Söyle-
diklerini kan›tlamak için de, k›l›c›na el att›. Tam bu s›ra-
da; tayfalar yelken indirmeye bafllad›lar.
Don Kiflot bunu görünce ne yapaca¤›n› flafl›rd›. Ren-
gi bembeyaz oldu.
Kürekçibafl› “Demir al!” komutunu verdi; sonra mah-
kûmlar› k›rbaçlamaya bafllad›. Gemi, inip kalkan kürek-
lerle r›ht›mdan uzaklaflt›.
‹ki mil kadar yol ald›ktan sonra, mahkûmlar› yine k›r-
baçlamaya bafllad›.
‹ki mil kadar daha yol ald›ktan sonra, bir korsan ge-
misi gördüler. Korsan gemisi onlar› görünce kaçmaya
70
