OKULA GÖNDER‹L‹YORUM
Dr. Lloyd’la konuflmam›z›n üzerinden, yaklafl›k dört ay geçmiflti. Bir
sabah, Bessie odama gelerek, Mrs. Reed’in beni ça¤›rd›¤›n› söyledi.
Bunu duydu¤um zaman çok korkmufltum, ama afla¤›ya inmek zorun-
dayd›m.
Oda kap›s›n› aç›p içeri girdi¤imde, yengem:
– Size söz etti¤im çocuk bu, dedi.
Uzun boylu, siyahlar giymifl bir adam, flöminenin yan›nda duruyor-
du. Gateshead Kona¤›’na yabanc› biriydi. Çok dik duruyordu. Bütün
konuflma boyunca bir kez bile gülmedi. Bana bir süre bak›p:
– Çok küçük, kaç yafl›nda? diye sordu.
– On yafl›nda Mr. Brocklehurst (Mist›r Brok›lhörst), diye yan›tlad›
yengem.
– Sahi mi? Daha küçük gösteriyor, dedi. Sonra, bana dönüp:
– Ad›n ne senin? diye sordu.
– Jane Eyre efendim, diye yan›t verdim.
– ‹yi bir çocuk musun? diyerek soru sormay› sürdürdü.
Bu s›rada, yengem araya girerek:
– Bu kötü kalpli çocuk hakk›nda size daha önce yazm›flt›m Mr.
Brocklehurst. Fazlas›n› söylememe gerek yok.
– Buraya gel Jane! diyerek, Mr. Brocklehurst beni yan›na ça¤›rd›.
On dakika boyunca bana, kötü çocuklardan ve cehennem diye bir
yerden söz etti. Bütün kötü çocuklar›n öldükleri zaman oraya gittikleri-
12
