ni söyledi. Korkular›m yine bafllam›flt›.
Sonunda Mr. Brocklehurst:
– Öldü¤ün zaman cehenneme gitmek ister misin? diye so¤uk bir
flekilde sordu. Sorusunu yan›tlamama f›rsat kalmadan, yengem söze
kar›flt›:
– Mr. Brocklehurst, Jane Eyre kötü bir çocuktur. Onun Lowood (Lo-
vud)’a, sizin okulunuza gitmesini, daha iyi bir insan olarak yetiflmesini
istiyorum.
Mrs. Reed’in bu sözleri üzerine; ondan, her zamankinden daha
fazla nefret ettim. Benim hakk›mda nas›l böyle konuflabilirdi? Hem de
bir yabanc›yla...
Art›k sonsuza dek Mr. Brocklehurst, benim nankör bir çocuk oldu-
¤uma inanacakt›. Bundan sonra, benim hakk›mdaki düflüncelerini ne
yapsam de¤ifltiremezdim.
Mr. Brocklehurst:
– Evet, Mrs. Reed, dedi. Lowood’un Müdiresi Miss Temple (Mis
Temp›l)’a, bir süre sonra yeni bir ö¤rencinin oraya gelece¤ini ve bu ço-
cuk hakk›nda bana söylediklerinizi aynen iletece¤im.
Böylece, yengemin benim hakk›mdaki düflünceleri, benden önce
Lowood’a gitti. Bunu de¤ifltirmek için, hiçbir fley yapamazd›m. O anda,
art›k Mrs. Reed’e, yenge dememeye karar verdim.
Mrs. Reed’in yan›ndan ayr›ld›ktan sonra bahçeye ç›kt›m. Birkaç
saat sonra Bessie beni buldu.
– Seni gidi h›nz›r k›z! Hemen içeri gel. E¤er orada daha fazla kal›r-
san yine hastalanacaks›n! diye ba¤›rd›.
Fakat Bessie’nin ba¤›rmas›, yengemin sözlerinden sonra hiç de
önemli de¤ildi.
– Lütfen, k›zma bana Bessie, dedim ve yaflam›mda ilk kez ona sa-
r›ld›m. Bu davran›fl›m çok hofluna gitmiflti.
– Sen çok garip bir çocuksun Jane. Okula gidece¤ini duydum. Za-
vall› Bessie’yi b›rakaca¤›n için üzülecek misin? dedi.
– Bessie bana önem vermiyor. O, her zaman bana k›z›yor, dedim.
Bessie:
13
