136
ECEABAT
Çanakkale iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Çanakkale Boğazı’nın Avrupa
kıyısında, il merkezi Çanakkale’nin kuzeyba-
tısındadır. Anadolu ve Trakya arasındaki ula-
şım, Eceabat-Çanakkale arasında çalışan
feribotlarca sağlanır. İlçe, Gelibolu-Keşan
üzerinden, bir yandan Yunanistan ve Bulga-
ristan sınırlarına, öte yandan İstanbul’a ula-
şan kara yolunun başlangıcıdır. İlçe
toprakları, yüksekliği az tepeler ve bunlar ara-
sında yer alan küçük düzlüklerden meydana
gelir. Anafartalar limanının doğusunda, Tuz
Gölü yer alır. Üç tarafı denizle çevrili ilçenin
ekonomisi, balıkçılığa dayalıdır. İlçede, büyük
balıkçı teknelerinin sığındığı dalgakıranlar yer
alır. Avlanan balıkların büyük kısmı İstanbul’a
gönderilir, bir kısmı da konserve fabrikasında
işlenir. Hayvancılık gelişmiştir, en çok koyun
ve sığır beslenir. Başlıca tarım ürünleri buğ-
day, ayçiçeği, bakla ve zeytin olup, az mik-
tarda elma, şeker pancarı, pamuk ve üzüm
yetiştirilir. İlçe, Çanakkale Deniz Savaşları sı-
rasında tamamen tahrip olan eski Maydos
kenti üzerinde kurulmuştur. Kilitbahir ve Sed-
dülbahir kaleleri, Çamyayla Atatürk Müzesi
ve Harp Hatıraları Müzesi, Çanakkale Şehitler
Anıtı, ilçedeki önemli tarihî ve turistik yapı-
lardır.
Nüfusu: 9.559 (2008)
EZİNE
Çanakkale iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Biga Yarımadası’nda Çanak-
kale’nin 46 km güneyinde, Çanakkale-İzmir
kara yolu yakınlarındaki ilçe toprakları, deniz
kıyısında yer alan ova ve hemen ardından
yükselen dağlardan meydana gelir. Kuze-
yinde Kayacı, güneyinde Kavak dağları yer
alır. Dağlar,ormanlarla kaplıdır. İlçe toprak-
larını, Eski Menderes Çayı ve kolları sular.
Ekonomisi tarıma dayalıdır. İlçede yetiştirilen
başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, bakla, fa-
sulye, ayçiçeği, susam ve pamuktur. Sebze
ve meyvecilik gelişmiş olup en çok zeytin ve
domates üretilir. Hayvancılık ekonomik açı-
dan ikinci derece gelir kaynağıdır; düz kesim-
lerde sığır, dağlık ve yaylalık alanlarda koyun
ve keçi beslenir. Ege kıyılarında balıkçılık ya-
pılır. Çimento fabrikası, tuğla ve kiremit fab-
rikası, zeytinyağı imalathaneleri, plastik
işleme tesisleri yöredeki başlıca sanayi ku-
ruluşlarıdır. Antik Neandreia kenti, ilçenin en
eski yerleşimmerkeziydi. Aleksandreia Troas
ve Kolonia, ilçe sınırları içinde kalan diğer
yerleşmelerdir. Orhan Bey’in komutanların-
dan Emir Dursun Bey tarafından Osmanlı
topraklarına katıldı. İlçe belediyesi 1886’da
kuruldu.
Nüfusu: 32.833 (2008)
GELİBOLU
Çanakkale iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. İstanbul’a deniz yoluyla bağlı
olan ilçe, Çanakkale Boğazı’nın Avrupa ya-
kasında, kendi adını taşıyan yarımada üze-
rinde kurulmuştur. Çanakkale’yi İstanbul’a
bağlayan karayoluna 2 km’lik bir yolla bağ-
lıdır. İlçe toprakları, Gelibolu Yarımadası’nda
yer alır. Genelde düz olan ilçe topraklarının
en yüksek noktası, 404 m ile Kömürtepe’dir.
Cumalı ve Kavak dereleri, ilçe topraklarını
sular. Balık, sebze ve meyve konservesi, ilçe
ekonomisinde önemli yer tutar. Hayvancılık
gelişmiş olup, koyun sığır ve keçi beslenir.
Konserve fabrikası, selektör fabrikası, zey-
tinyağı ve ayçiçek yağı imalathaneleri, tarım
araç ve gereç atölyeleri, başlıca sanayi ku-
ruluşlarıdır. İlçe, İstanbul’un Fethi’ne (1453)
kadar önemli bir askerî deniz üssü olma
özelliğini korudu. Fatih Sultan Mehmet dö-
neminde Çanakkale Boğazı’nın ve kentin ko-
runması amacıyla boğazın iki yakasında
karşılıklı iki hisar yaptırıldı. 1515’te İstan-
bul’da Haliç Tersanesi’nin devreye girme-
siyle giderek deniz üssü olma özelliğini
kaybetti. 1790’lardan itibaren Hafız Mustafa
adlı âyanın nüfuzu altına girdi ve kentte bazı
karışıklıklar yaşandı. Çanakkale Muharebe-
ÇANAKKALE’NİN İLÇELERİ
Çanakkale'nin Ayvacık ilçesindeki Behramkale (Assos) köyünden bir görünüm
