135
AYVACIK
Çanakkale iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Çanakkale-İzmir kara yolu
yakınındadır. İlçe toprakları, güney ve batı-
sındaki dar kıyı ovaları ve hemen bunun ar-
dından yükselen plato ve tepelerden
meydana gelir. Bölgenin en yüksek dağı
Kazdağ, ilçenin batısında yer alır. İlçe top-
raklarını Tuzla Çayı sular. Ekonomisi tarıma
dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri zeytin, tahıl,
baklagiller ve meyvedir. Özellikle güney kı-
yıları zeytinliklerle kaplıdır. Hayvancılık,
ekonomik açıdan önemli gelir kaynağıdır.
Balıkçılık ve turizm, özellikle kıyı kesimlerin
geçim kaynağıdır. Güney kıyılarında, ilçe
merkezine 18 km’lik bir yolla bağlı Assos
(Behramkale) tarihî kalıntıları bulunur.
Nüfusu: 30.409 (2008)
BAYRAMİÇ
Çanakkale iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. İlçe merkezi, Çanakkale’ye
73 km uzaklıktadır. Marmara bölgesinin
güney bölümünde, Kazdağı’nın kuzeyinde-
dir. Denize uzaklığı 75 metredir. İlçe toprak-
ları genelde dağlıktır. Eski Menderes Çayı
vadisinde Bayramiç Ovası yer alır. Dağlar
gür ormanlarla kaplıdır. Tahıl, tütün, pamuk,
baklagiller ve patates üretiminin yanı sıra
zeytincilik ve bağcılık, ilçe halkının önemli
geçim kaynaklarıdır. Belediyesi 1982’de ku-
rulmuştur.
Nüfusu: 31.024 (2008)
BİGA
Çanakkale iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Çanakkale’nin 98 km doğu-
sundadır. Marmara kıyısında iskelesi olan
Karabiga’ya 21, Bandırma’ya 98, Çanak-
kale’ye 84 km’lik asfalt bir yolla bağlıdır.
Merkez bucağından başka Bakacak, Balıklı-
çeşme, Gümüşçay, Gündoğdu, Karabiga ve
Sinekçi, ilçenin diğer bucaklarıdır. İlçe top-
rakları, Marmara Denizi kıyısında yer alan
ovadan ve bunun hemen ardında, yüksekliği
az olan tepelik araziden meydana gelir. Biga
Ovası, Kocabaş Çayı’nın taşıdığı alüvyonlu top-
raklarla kaplıdır. Ekonomisi tarıma dayalıdır.
Başlıca tarım ürünleri tahıl, ayçiçeği ve susam-
dır. Sebzecilik yaygın olup, en çok domates üre-
tilir. Hayvancılık, tarımdan sonra önemli gelir
kaynağı olup, en çok sığır ve koyun beslenir. Kı-
yılarda, özellikle Karabiga’da balıkçılık yapılır.
Süt, konserve ve yem fabrikaları, başlıca sanayi
kuruluşlarıdır. İlçe, özellikle peynir üretiminde il
çapında önem taşır. İlk Çağda Pagai adıyla anı-
lan ilçe, Perslerle Büyük İskender’in ünlü Gra-
nikos Savaşı’na sahne olmuş (MÖ 334), Bizans
yönetiminden sonra önce Karesioğullarının,
sonra Osmanlıların yönetimine girmiştir (1364).
Kurtuluş Savaşı sırasında ayaklanan Anzavur
Ahmed tarafından karargâh edinildi. 1920-1922
yılları arasında Yunan işgali altında kaldı. İlçenin
en önemli tarihî yapısı Kurşunlu Camii’dir.
Nüfusu: 81.363 (2008)
BOZCAADA
(Eski adı: Tenedos), Ege Denizi’nde, Çanak-
kale iline bağlı ilçe ve bu ilçenin merkezi
olan kent. Ada, Çanakkale Boğazı’nın gü-
neybatısında, Anadolu kıyısına 7-8 km uzak-
lıktadır. Toprakları genelde düz olup doğu
ve kuzeydoğu kesimi hafif engebelidir. En
yüksek noktası 191 metre ile Göztepe’dir.
Ekonomisi tarım ve balıkçılığa dayanır. Bağ-
cılık çok gelişmiş olup, “çavuş üzümü” çok
ünlüdür. Üzüm işleyen fabrikaları başlıca
sanayi kuruluşlarıdır. Ada çevresinde avla-
nan balıklar, İstanbul’a gönderilir. 1463-
1479 Osmanlı-Venedik Savaşı’ndan sonra
Gökçeada ile birlikte Osmanlı topraklarına
katıldı. 19.yüzyıl sonlarında Cezâir-i Bahr-
i Sefîd vilayetinin Limni sancağına bağlı
bir kazaydı. Balkan Savaşı sırasında Yunan
işgaline uğradı ve işgal, Kurtuluş Savaşı so-
nuna dek sürdü. Çanakkale Savaşları sıra-
sında İtilâf Devletlerince deniz üssü olarak
kullanıldı; 1923’te Türkiye topraklarına katıla-
rak Çanakkale’ye bağlı bir ilçe durumuna ge-
tirildi ve aynı yıl belediyesi kuruldu.
Nüfusu: 2.611 (2008)
ÇAN
(Eski adı: Çanpazarı), Çanakkale iline bağlı
ilçe ve bu ilçenin merkezi olan kent. Çanak-
kale’nin 75 km doğusunda, Çanakkale-Balı-
kesir kara yolu yakınında ve Çan Deresi
kıyısındadır. İlçe toprakları engebelidir. Dağ
ve tepelerin yükseltisi fazla değildir. Dağlar
arasında fazla geniş olmayan Çan Ovası yer
alır. Ovayı Güllü Çayı sular. Dağlar gür or-
manlarla kaplıdır. İlçe, 1960 yılında kurulan
seramik fabrikası ve yakınında işletilen linyit
yataklarının etkisiyle gelişmiştir. Halkın geçim
kaynağını tarım (tahıl, baklagiller, sebze), do-
kumacılık (halı, kilim) ve kerestecilik oluştu-
rur. Antik Çağa ait yerleşim merkezinin
bulunduğu ilçede, zengin kömür yatakları
işletilir. İlçe belediyesi 1945’te kurulmuş-
tur.
Nüfusu: 51.428 (2008)
ÇANAKKALE’NİN İLÇELERİ
Çanakkale'nin Gelibolu ilçesinden bir görünüm
