60
ANTALYA, Akdeniz Bölgesi’nde il. İl toprakları, An-
talya Körfezi’nin iki yanında, batıdan doğuya yay
şeklinde uzanır. Batıda, Kalkan limanının batısında
Kocaçay ağzından doğuda, Gazipaşa-Anamur ara-
sında Kalediran Deresi’ne kadar Akdeniz kıyılarının
uzunluğu 500 km’yi geçer. Batıda Muğla, kuzeyde
Burdur, Isparta ve Konya, doğuda yine Konya ve
Karaman illeriyle sınırlanır. Yüzey Biçimleri: Antalya
Körfezi’nin çevresinde yarımdaire çizen Antalya’nın
toprakları kıyı şeridi dışında genellikle dağlıktır. İlin
doğusunda ve güneybatı sınırlarında Batı Toros
Dağları uzanır. Sıradağlar güneye doğru bir yelpaze
gibi açılarak yer yer denize kadar iner. Kıyılar bo-
yunca birçok koy, körfez, küçük adalar ve burunlar
vardır. Körfezin batısı dağlık Teke bölgesidir. Bu böl-
genin doğusunda, Kırlangıç Burnu’nda son bulan
Tahtalı Dağ (2.366metre) yer alır. Tahtalı Dağ’ın ba-
tısında Bey Dağları (3.080 metre) yükselir. İki dağ
dizisini Alakır Çayı ayırır. Bey Dağlarının batısında
Elmalı Ovası uzanır. Ovanın batısında Elmalı Dağları
(Akdağ Tepesi 3.024 metre) yer alır. Körfezin do-
ğusunda, kuzeybatı-güneydoğu doğrultusunda sı-
radağlar uzanır. Bunların başlıcaları Şeytan Dağı
(2.403 metre) ve Geyik Dağı’dır (2.890 metre). Bu
iki dağ Konya-Antalya sınırını oluşturur. Antalya
topraklarının yaklaşık % 13’ünü kaplayan ovaların
başlıcaları; Antalya Ovası, Finike Ovası, Alanya
Ovası, Kasaba ve Demre ovaları ile Tekirova’dır. İlin
en büyük ovası olan Antalya Ovası, körfezin kuze-
yinde deniz kıyısından başlar, dağların eteklerine
dek uzanır. Ova kıyıdan içeriye doğru basamaklar
hâlinde düzlükler oluşturur. Akarsular ve Göller:
Akarsuların çoğu düzensizdir; yaz sonuna doğru su-
ları azalır ve bazıları kurur. Başlıcaları; Manavgat,
Aksu, Köprü, Düden, Dim ve Alara çaylarıdır. To-
rosların güney yamaçlarının sularını toplayarak Ak-
deniz’e dökülen bu akarsular dere ve çay
görünümündedir. Antalya’nın en önemli akarsuyu,
akışı düzenli olan Manavgat Çayı’dır. İl sınırları
içinde önemli sayılabilecek göl yoktur; Söğüt Gölü
ve Avlan Gölü gibiküçük göllerden başka Oymapı-
nar, Alağır ve Korkuteli baraj gölleri vardır. İklim:
Antalya’da tipik Akdeniz iklimi görülür. Yazlar sıcak
ve kurak, kışlar ılık ve yağışlı geçer. Dağlık kesim-
lerde yazlar daha serin, kışlar da soğuk olur. Yağış-
ların % 66’sı kış aylarına rastlar. Kıyılara ve ovaya
kar hiç düşmez ve don görülmez. Bitki Örtüsü: An-
talya’nın doğal bitki örtüsü, bodur ağaççıklardan
çam türü iğne yapraklılara kadar büyük çeşitlilik
gösterir. Yamaçların kıyılara yakın kesimleri maki-
lerle kaplıdır. Buralarda fundalıklar, meşeler, defne,
sandal ağaçları yaygındır. Orman, kıyıdan başlaya-
rak 700-800 metreye kadar, kışın yapraklarını dök-
meyen çalılıklardan oluşan maki görünüşündedir.
Ormanın üst sınırı 2.000-3.000metreye varır. Daha
yükseklerde alp çayırları görülür. Toprağın bol su
aldığı yerlerde çınar, keçiboynuzu ve yabani zeytin
ağaçları vardır. Ormanın doğal güzelliklerini koru-
duğu yerler, erişilmesi güç olan kesimlerdir. Eko-
nomi: Antalya ekonomisi tarım ve turizme dayanır.
Verimli topraklarında çeşitli tarımürünlerinden buğ-
day, arpa ve yulaf; ayrıca pamuk, susam, soğan, yer
fıstığı, nohut ve 35 bin hektar alan üzerinde sebze
yetiştirilir. Seracılıkta en ileri olan ilimizdir.32 bin
Antalya Kaleiçi’nden bir görünüm.
Antalya
Yüz ölçümü
:20.599 km
2
Nüfusu
:1.859.275 (2008)
İlçe sayısı
:19
İl trafik kodu
:07
ANTALYA
