64
AKSEKİ
(Eski adı: Marulya), Antalya iline bağlı ilçe
ve bu ilçenin merkezi olan kent. Batı Toros-
ların doğu kanatları arasındadır. Konya’ya
194, Antalya’ya 165, kıyıya 77 km uzaklıkta,
denizden yüksekliği 1.150 metredir. Kuze-
yinde Orta Toroslar, güneydoğusunda Geyik
dağları yer alır. Toroslardan doğan Manav-
gat Çayı, ilçe topraklarının orta kesimindeki
dar bir vadiden akar. Topraklarının yetersiz
oluşu, halkı büyük kentlere göçe zorlar ve
ticaret alanlarına yöneltir. Ekonomisi hay-
vancılık ve ticarete dayanır. Üzüm, incir,
peynir, tereyağı ve bal başlıca gelir kayna-
ğıdır. Ormancılık ve el sanatları yanı sıra,
dericilik, kunduracılık, tahta işleri de yapılır.
Alabalık Vadisi, Gültepe Yaylası, Altınbeşik
Yer Altı Gölü ünlüdür. İlçe belediyesi
1864’te kurulmuştur.
Nüfusu: 15.828 (2008)
AKSU
Antalya iline bağlı merkez ilçe. İl merkezini
oluşturan merkez ilçelerden biridir. Antalya
Büyükşehir Belediyesi’ne bağlıdır. Antal-
ya’nın 16 km doğusunda Düden ve Aksu
Akarsuları arasında kurulmuştur. Aksu, Pı-
narlı ve Yurtpınar ilk kademe belediyelerinin
tüzel kişilikleri kaldırılarak mahalleleri ile
birlikte Çalkaya İlk Kademe Belediyesine ka-
tılmıştır. Çalkaya merkez olmak ve bazı be-
lediye ile köyler bağlanmak ve Çalkaya
Belediyesi’nin adı Aksu olarak değiştirilmek
üzere Antalya ilinde Aksu merkez ilçesi
oluşturuldu. Tarımsal faaliyetlerin ve sera-
cılığın yapıldığı alanlara sahiptir.
Nüfusu: 57.072 (2008)
ALANYA
Antalya iline bağlı ilçe ve bu ilçenin merkezi
olan kent. Antalya-Mersin yolu üzerinde olup
Antalya’ya 135 km uzaklıktadır. Akdeniz kıyı-
larının turizm bakımından en iyi örgütlenmiş
merkezlerinden biridir. İlçe toprakları kıyıda
yer alan ova ile bunun gerisinde yükselen
dağlardan oluşur. Ortalama 40 km
2
genişli-
ğindeki ova, Oba ve Dim çaylarının getirdiği
alüvyonlardan oluşmuştur. Kuzey kesimde
Geyik Dağları yer alır. Ekonomisi tarım ve tu-
rizme dayalıdır. Alanya ovasında başta turunç-
giller olmak üzere pamuk ve muz yetiştirilir.
Seracılık yaygındır. Yarımadanın tepesindeki
kalesi ünlüdür. Kentte yerleşim, kale çevre-
sinde ve kıyı şeridinde yoğunlaşmıştır. Tarihî
yapıları, iklimi ve doğal güzellikleriyle Akde-
niz’in önemli turistik merkezlerindendir. Kale
dışındaki önemli tarihî yapılar, I. Alaeddin
Keykubad’ın yaptırdığı ve hâlâ ayakta olan ter-
sane, tersanenin savunmasında kullanılan Kı-
zılkule ve Nevşehirli Damat İbrahim Paşa’nın
yaptırdığı (1720) Alanya Feneri’dir. Alanya
Müzesi’nde çok sayıda tarihî eser sergilenir.
Antik Çağda Korakesion adıyla anılan Alanya,
doğal konumundan ötürü kuşatılması güç, sa-
vunulması kolay bir yerleşim yeri olduğundan
Roma döneminde uzun süre deniz korsanla-
rının sığınak yeri olmuş, Bizans döneminde
şehrin adı Kalonoros olarak değiştirilmiş ve
Anadolu Selçuklu Sultanı I. Alaeddin Keyku-
bat 1221’de kenti ele geçirerek adını Alaiye
olarak değiştirmiştir. Burada yeni bir kale,
liman ve tersane yapılarak Anadolu Selçuklu-
larının kışlık konaklama merkezi ve önemli bir
donanma üssü olmuş, Anadolu Beylikleri dö-
neminde önce Karamanoğullarına, sonra
Memlûklere bağlanmış, 1471’de Gedik Ahmet
Paşa tarafından Osmanlı topraklarına katılmış-
tır. Cumhuriyet döneminde Alanya adını
almış, ilçe belediyesi 1872’de kurulmuştur.
Nüfusu: 233.919 (2008)
DEMRE (KALE)
Antalya iline bağlı ilçe ve bu ilçenin merkezi
olan kent. Antalya körfezinin batısında Teke
Yarımadası'nın güneyinde yer alan bir ilçe
olup, doğusunda Finike ilçesi, batısında Kaş
ilçesi, güneyinde ise Akdeniz ile sınırdır. İlçe
2005 yılında Demre adını almıştır. Eskiden
Kaş'a bağlı bir bucak olan Demre (Kale)
1987'de çıkarılan bir yasayla ilçe yapıldı.
Demre (Kale) (eskiden Zümrütkaya) Beledi-
yesi'nin kuruluş tarihi 1968'dir.
Üç tarafı dağlarla çevrili bulunan ilçenin ku-
rulduğu arazi Demre Çayı’nın getirmiş olduğu
verimli alüvyonlu topraklardan meydana gel-
miştir. Akdeniz ikliminin tipik karakteristik
özelliklerinin görüldüğü Demre İlçesinde yaz-
ları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağmurlu
geçer. İlçenin ekonomisi %90 tarıma dayalı-
dır.
Demre’nin içinde bulunan tarihsel Likya böl-
gesinin antik kenti Myra, Demre’nin kuze-
yinde, Miros Çayı (Demre Çayı) vadisinde
MÖ V. yy'da kurulmuştur. MS IV. yy'da Aziz
Nikolaos'un piskopos olarak görev yaptığı bir
yerdi.Bundan dolayı Hıristiyanların hac mer-
kezi hâline geldi. VIII. yy'da Aziz Nikolaos
adına bir de kilise yapıldı. Myra o zamandan
sonra Hıristiyan dünyasının her bakımdan il-
gisini çekmiştir. Her yıl 6 aralıkta Noel Baba
etkinliklerini yapmak geleneksel hâle gelmiş-
tir. Likya'nın en iyi korunmuş tiyatrosu ve kaya
ANTALYA’NIN İLÇELERİ
Manavgat Şelalesi.
