Dan›flman karfl›l›k vermedi ve öbürlerinin aras›na gizlendi.
– Size sunaca¤›m çok fley var, dedi Abi. Çöl halk› rahat
durmuyor, tehlikeler yarat›yor. Ama ben kral olursam, dürüst
davranacaklar, Kuzeyle Güney öncekinden daha s›k›ca bir-
leflmifl bulunacak. Fakat bu evlenme yap›lmazsa...
Kaku, Abi’nin eline dokundu, böylece çok fazla konufltu-
¤unu iflaret ediyordu.
– Devam et lütfen, dedi Tua. Bu evlenme flimdi yap›lmaz-
sa, ne olur o zaman?
– Kar›fl›kl›k olabilir, ey Kraliçe! Beni rahat b›rak Kaku, ne
olursa olsun, gerçe¤i söyleyece¤im. Firavun, siz y›llarca ege-
menlik sürdünüz. Bir tek çocu¤unuz var. Bu çocuk da size hiç
benzemiyor; öyle ki, tahta oturmaya hakk› olup olmad›¤› üze-
rine birçok soru soruluyor. Ben onunla evlenmezsem, bu f›s›l-
t›lar onun bafl›ndan tac› uçuracak bir rüzgâr hâlini alabilir.
Bu küstahça ve dürüst olmayan sözler üzerine, bir korku
ve flaflk›nl›k 盤l›¤› yükseldi. Tua karfl›l›k verecekmifl gibi
olunca, Firavun öfkeden ç›ld›rm›fl bir hâlde öne f›rlad›.
– Sana çok uzun zaman katland›m, dedi. Uzun y›llar ön-
ce Tep’te senin can›na k›ymad›¤›m için üzgünüm. Seni he-
men hemen bir kral gibi, kentim Memfis’te egemenlik sürme
flerefine bunun için mi yükselttim? Senin gibi yafll› bir adam,
bir kölenin o¤lu ve kötü yaflay›fll› biri için M›s›r Kraliçesi’yle
evlenmeyi istemeye cüret etmek yetmez mi; onun do¤uflu
üzerine kötü konuflman› iflitmem de mi gerekir? Mermes mu-
haf›zlar›m› ça¤›r, Prens Abi’yi yakala ve götür. Onu yar›n
82
