yay›yla ok atan k›zg›n bir Tanr›ça’ya benziyordu. Fakat bu bo-
fluna oldu. Abi’nin adamlar› çok kalabal›kt›lar. Krall›k muha-
f›zlar› a¤›r a¤›r geriye, önce tap›na¤›n duvarlar›na sonra d›fl
avluya itildiler. Onlardan bütün kalan, Mermes’in komutas› al-
t›ndaki elli kadar askerdi. Onlar da, kap›y› tutmaya çal›fl›yor-
du. Delicesine dövüfltüler, ama m›zrak ya¤muru alt›nda birer
birer ölüme gittiler. Tua arabas›ndan indi. Asti yan›nda dövü-
flü seyrediyordu. Bir hayk›r›flla, Abi’nin askerleri kap›n›n içine
at›ld›lar.
fiimdi, geriye kalan yaln›zca on ya da on iki kifli tamamen
kuflat›lm›flt›, Kraliçe’nin tak›m› salonlar›n içinden kulenin mer-
divenlerine sürülmüfltü. Orada son direnifl yap›ld›. Ad›m
ad›m, Tua’yla Asti ve kocas› Mermes ayr›l›ncaya dek merdi-
veni tuttular. fiimdi Kraliçe’nin odas›n›n kap›s›ndayd›lar. Sal-
d›ranlar bir an duraklad›lar. Komutan Mermes dönüp kar›s›n›
öptü ve Kraliçe’nin önünde e¤ildi.
– Bir adam›n yapabilece¤ini yapt›m; flimdi Firavun’a bir
rapor vermeye gidiyorum. Sizi Amen’in gözetimine terk ediyo-
rum ve öç alma iflini o¤lum Rames’e b›rak›yorum, dedi.
Sonra, M›s›r’da eskiden egemenlik sürmüfl Firavun’lar
olan atalar›n›n savafl 盤l›¤›n› savurarak, karfl›s›ndaki düfl-
manlar›n üzerine at›ld› ve öldürüldü.
– Gel benimle, ey pek yi¤it askerin efli! dedi Tua.
– Efli de¤il, dedi Asti, dul efli!
Merdivenden kulenin tepesine ç›kt›lar. Asti a¤layarak ye-
re y›k›ld›. Tua onu gözleyerek kulenin kenar›na yürüdü. Gü-
91
