M›s›r Kraliçesi oldu¤unu ilân ettiler. Afla¤›daki halktan baz›la-
r› alk›fllad›, fakat ço¤u Prens Abi’den korkarak sessiz kald›.
Sonunda gece oldu. ‹flaret verilince kap›lar aç›ld›. Küçük
muhaf›zlar birli¤i d›flar› ç›kt›, onu Firavun’un cesedini tafl›yan
dan›flmanlar izlediler. Rahipler ve flark›c›lar cenaze flark›lar›
okuyarak arkadan geliyorlard›. Sonra eflya tafl›yan köleler ve
arkalar›ndan askerler yürüyorlard›. Bunlar›n ortas›nda, As-
ti’yle Kraliçe vard›. Tap›na¤›n karfl›s›ndaki büyük alan bofltu.
Oradan geçtiler. Cesedi tafl›yan dan›flmanlar, bir mil uzaktaki
ana kap›ya giden yola girdiler. Muhaf›zlar tam caddeye girer-
ken, büyük asker birlikleri göründü. Bir ses: “Dur!” diye ba¤›r-
d›.
Muhaf›zlar, Kraliçe’nin çevresinde bir kare hâlini ald›lar.
Dört adam ileri ç›karak Prens Abi ad›na Kraliçe’nin Prens’e
teslim edilmesini istedi. Onun Kraliçe’ye en flerefli flekilde
davranaca¤›, yan›ndakilerin serbestçe gidebileceklerini söy-
ledi. Bu adamlar, Abi’nin dört o¤luydu.
Mermes haberi Neter Tua’ya iletti. Neter Tua:
– M›s›r Kraliçesi’nin kendini canilerin eline teslim etmeye-
ce¤i karfl›l›¤›n› ver. Onlara sald›r›n ve hepsini öldürün, dedi.
Mermes ileri do¤ru yürüdü ve emri aç›klad›. Bir anda, Kra-
liçe’nin muhaf›zlar›n›n oklar›, Abi’nin dört o¤lunu öldürdü. Ar-
kas›ndan dövüfl bafllad›, M›s›r’da y›llar boyunca an›lacak en
k›y›c› dövüfltü bu. Krall›k muhaf›zlar› say›ca azd›; fakat seç-
me askerlerdi. Umutsuzluk ve öfkeyle de ç›lg›na dönmüfller-
di. Kraliçe de onlarla dövüfltü, onlarla sald›rd›; ay ›fl›¤›nda,
90
