– Uyuyamad›m. ‹çim korku dolu. Memfis’e hiç gelmemeyi
isterdim, dedi Neter Tua.
– Korkma! Yar›n sabah yola ç›kaca¤›z. Firavun emir ver-
di. Abi de hapiste.
– Onu tutabilecek hapishane yoktur. Babam onu niçin öl-
dürtmedi? Böylece ondan kurtulurduk, ben de onunla evlen-
me tehlikesiyde karfl› karfl›ya kalmazd›m.
O bunlar› söylerken afla¤›da, uzak bir yerden bir 盤l›k du-
yuldu. Merdivende ayak sesleri vard›. Asti h›zla kap›ya do¤ru
at›larak:
– Ne oldu? diye sordu.
Korkulu bir ses karfl›l›k verdi:
– Firavun öldü ya da ölüyor.
Dar merdiveni koflarak inip Firavun’un odas›na vard›lar.
Kral yata¤›nda yat›yor, doktorlar› çevresinde duruyorlard›.
Konuflam›yordu, ama gözleri aç›kt›. K›z›n› tan›d›. Elini kald›r-
d› ve ayaklar›n› gösterdi. Baflhekim:
– Ne var? diye sordu.
Tua yatak örtülerini kald›rd›, Firavun’un ayaklar›n›n ve ba-
caklar›n›n bembeyaz ve çürümüfl oldu¤unu gördü.
– Nedir bu hastal›k? diye sordu Tua.
– Bilmiyoruz, dedi doktor. Buna benzer bir fleyi bugüne
dek hiç görmedik.
– Ben biliyorum, dedi Asti. Bu hastal›k de¤il, büyüdür.
Prens Abi ya da onun büyücülerinden biri yapt› bunu. Onu en
son kim gördü?
86
