400
VAN, Doğu Anadolu bölgesinde il. Kuzeyde
Ağrı, batıda Bitlis, güneybatıda Siirt, güneyde
Hakkâri ve Şırnak illeri, doğuda İran ile sınır-
lanır. Yüzey Biçimleri: Bitlis iliyle arasındaki
çöküntü içinde yer alan Van Gölü’nden kuzeye,
doğuda ve güneye doğru ovalar, platolar ve
dağlar hâlinde yükselir. İl alanının %53’ünü
engebelendiren dağlar, volkanik kökenli olma-
ları nedeniyle tek tek kütleler biçiminde yükse-
lir. Birçok tepenin yükseltisi 3.000 metreyi
aşar. Bunların başlıcaları İspiriz Dağı (3.668
metre), Tendürek Dağı (3.660 metre), Aladağ
(3.356 metre), Erek Dağı (3.204 metre), Başet
Tepe (3.684 metre), Yumru Dağı (3.354 metre),
Pirraşit Dağı (3.109 metre), Mengene Tepe’dir
(3.412 metre). İl alanının %33’ünü kaplayan
platolar, dağlar arasında yer almakla birlikte
Van Gölü’ne doğru genişleyerek uzanır. Van’ın
%14’ünü kaplayan ovalar, Van Gölü havzasıyla
akarsu vadilerinin tabanlarında yer alır. Bu ova-
ların başlıcaları Abağa Düzü (Çaldıran Ovası),
Muradiye (Bargiri) Ovası, Tarhani Düzü, Nosar
Düzü, Akbulak Düzü, Hoşap Ovası, Havasor
Ovası, Saray Düzü, Karakullu Düzü, Erçek
Düzü, Van Ovası ve Erciş Ovası’dır. Van’da
büyük akarsu yoktur. Çok sayıda küçük akarsu,
yaz aylarında iyice çekilir ya da tümüyle kurur.
Bunların en önemlileri Bendimahi Suyu, Hoşap
Suyu (Güzelsu), Karasu, Memedik Çayı ve
Zilan Deresi’dir. Türkiye’nin en büyük gölü Van
Gölü’nün bir bölümü il sınırları içinde kalır. Ay-
rıca ilde Erçek Gölü’nden başka 11 küçük göl
daha vardır. İklim ve Bitki Örtüsü: Van’da ka-
rasal iklim egemendir. Ancak Van Gölü, kışların
çevre illere oranla görece yumuşak geçmesine
yol açar. Dağlık kesimlerdeyse yükseltinin et-
kisiyle iklim sertleşir. İlde kışlar oldukça uzun
sürer; yazlar ise, az yağışlı ve sıcaktır. Van, en
fazla yağışı ilkbaharda alır. Ancak yine de yıllık
ortalama yağış miktarı düşüktür. Van’da ege-
men bitki örtüsü bozkırlardır. İlkbaharda yeşe-
ren dağ etekleri, ovalar ve yaylalar yazın hızla
kurur. Van Gölü çevresi ve akarsu boyları dı-
şında, ağaç örtüsünden hemen hemen yoksun-
dur. Dağların büyük bölümü çıplaktır. Ekonomi:
Halkının yüzde 65’i kırsal kesimde yaşar, ge-
lişmemiş bir il olup, ekonomisi tarıma dayalı-
dır. Sert bir kara ikliminin etkisinde olan ve
ekime elverişli yeterli toprağı bulunmayan Van
ilinde en önemli geçim kaynağı hayvancılıktır.
Yaylacılık yöntemiyle yaygın olarak küçükbaş
hayvan yetiştiriciliği yapılır; ilin en tanınmış
hayvansal ürünü otlu peynirdir. Otlu peynir,
koyun sütü ve özel peynir mayası ile yaylalar-
dan toplanan dağ nanesi, kekik, sirmo (yabani
sarımsak), mendo, çaşur gibi otlar kullanılarak
üretilir. Arıcılık ve küçük çapta tavukçuluk da
yapılan ilde su ürünleri avcılığının azımsanma-
yacak bir yeri vardır. Van Gölü ile diğer göller
ve akarsularda balıkçılık yapılır. İl topraklarının
ancak yüzde 9 kadarı ekime elverişlidir. Bu top-
raklarda buğday, şeker pancarı, patates, yem
bitkileri, çeşitli sebze ve meyve yetiştirilir.
1968’de kalkınmada öncelikli iller kapsamına
Yüz ölçümü
:20.927 km
2
Nüfusu
:1.004.369 (2008)
İlçe sayısı
:12
İl trafik kodu
:65
VAN
Van’dan bir görünüm
Van
