121
rıma dayanır (şeker pancarı, tahıl). Hayvan-
cılık, ilçe ekonomisinde önemli yer tutar.
Düzlüklerde sığır besiciliği, dağlık ve enge-
beli bölgelerde küçükbaş hayvan besiciliği
yapılır. İlçede, orman ürünlerini işleyen çok
sayıda atölye bulunur. Pers egemenliği dö-
neminde Pisidya’ya bağlı Kibyra kenti (Hor-
zum köyü), ilçe sınırları içerisindedir; daha
sonra Roma egemenliğine giren kentte bu
dönemden kalma kalıntılar bulunur. 11.
yüzyıl sonlarında yöreye Türkmenler yerleş-
meye başladı. 1953’te Horzum ve Armutlu
köyleri birleştirilerek ilçe hâline getirildi.
Nüfusu: 20.901 (2008)
KARAMANLI
Burdur iline bağlı ilçe ve bu ilçenin merkezi
olan kent. Burdur’un güneybatısında, Bur-
dur-Tefenni kara yolu üzerinde, Burdur’a 61
km uzaklıktadır. İlçe toprakları genelde dağ-
lık olup, akarsu vadilerinde küçük düzlükler
bulunur. Sulama amaçlı kurulan Karamanlı
Barajı, ilçe sınırları içinde kalır. Ekonomisi
tarım ve hayvancılığa dayanır. Yetiştirilen
başlıca ürünler şeker pancarı, buğday, pa-
tates, elma ve üzümdür. Dağlık bölgelerde
küçükbaş hayvan besiciliği yapılır. Köylerde
el tezgâhlarında halı ve kilim dokumacılığı
yaygındır. Tefenni ilçesine bağlı bucakken 19
Haziran 1987’de 3392 sayılı kanunla ilçe oldu.
Nüfusu: 7.909 (2008)
KEMER
(Eski adı: Sertaç), Burdur iline bağlı ilçe ve bu
ilçenin merkezi olan kent. İl merkezi Bur-
dur’un 46 km güneybatısındadır. Toprak-
ları, etrafı dağlarla çevrili ovadan meydana
gelmiştir. Ekonomisi tarıma dayalıdır. Ye-
tiştirilen başlıca ürünler buğday, arpa, çav-
dar, şeker pancarı ve haşhaştır. Sebzecilik,
meyvecilik ve gül yetiştiriciliği gelişmiştir.
Yüksek kesimlerde küçükbaş hayvan besi-
ciliği yapılır. Merkez ilçeye bağlı bucakken
19 Haziran 1987’de 3392 sayılı Kanunla
ilçe oldu.
Nüfusu: 4.188 (2008)
TEFENNİ
Burdur iline bağlı ilçe ve bu ilçenin merkezi
olan kent. İl merkezine 71 km mesafededir.
İlçe topraklarının orta kesimini Tefenni
Ovası kaplar. Ovanın batısında Eşler Dağı
(1.830 metre), güneyde de Bozdağ (1.684
metre) vardır. Önemli akarsuyu Bozçay’dır.
İrili ufaklı birçok gölden en önemlisi Karataş
Gölü’dür. Ekonomisi tarıma dayanır. Başlıca
tarım ürünleri şeker pancarı, buğday, arpa,
soğan, elma, patates, anason ve üzüm olup,
ayrıca az miktarda armut, mısır, fasulye ve
haşhaş yetiştirilir. Hayvancılık ilçe ekono-
misinde önemli yer tutar. Köylerde halı ve
kilim dokumacılığı yaygındır. İlçe toprakla-
rında düşük kaliteli linyit yatakları vardır.
Nüfusu: 10.478 (2008)
YEŞİLOVA,
Burdur iline bağlı ilçe ve bu ilçenin merkezi
olan kent. İl merkezine 52 km mesafededir.
İlçe toprakları dağlıktır. Orta bölümlerdeki
çöküntü alanlarında düzlükler vardır. Dağ-
lardaki yaylalar hayvancılık açısından önem-
lidir. Salda Gölü ve Yaraşlı Gölü’nün bir
kısmı ilçe sınırları içinde kalır. Burdur ilinin
ilçeleri içinde en az nüfusa sahip olanıdır.
Başlıca ürünleri tahıl, şeker pancarı ve mey-
vedir. Köylerde halı ve kilim dokumacılığı
yapılır. İlçede orman ürünlerini işleyen bazı
atölyeler vardır. Eski adı Satırlar iken
1936’da Yeşilova olarak değiştirilmiştir. İlçe
belediyesi 1936’da kurulmuştur.
Nüfusu: 17.987 (2008)
BURDUR’UN İLÇELERİ
Burdur'un Bucak ilçesindeki Susuz Han Kervansarayı
