120
AĞLASUN
Burdur iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Göller Yöresi’nde, İlçe mer-
kezi Ağlasun Dağı’nın güney eteklerinde,
Ağlasun Ovası’nın kuzey kenarında, Aksu
Çayının kollarının birinin vadisinde kurul-
muştur. Antalya-Isparta kara yolu ilçeden
geçer. İlçe topraklarının kuzey, güney ve
doğusu dağlık, batısı ise alçak ve yer yer
ovalıktır. Dağlar çam ormanları ile kaplı-
dır. Önünden, aynı adı taşıyan ve Aksu’ya
dökülen bir dere geçer. Adını, 2 km kuze-
yinde, dağ yamacında kalıntıları bulunan
İlk Çağ kenti Sagalassos’tan almıştır. Eko-
nomisi tarıma dayanır. Başlıca tarım ürün-
leri gül, haşhaş, meyve ve sebzedir. Aksu
Vadisinde kavak, ceviz, kiraz, elma ve gül
bahçeleri vardır. Hayvancılık ilçe ekono-
misinde önemli yer tutar. Köylerde el tez-
gâhlarında halı ve kilim dokunur; orman
ürünleri işlenir. Cumhuriyet’in ilanından
hemen sonra ilçe olmuş, belediyesi
1890’da kurulmuştur.
Nüfusu: 9.575 (2008)
ALTINYAYLA
(Eski adı: Dirmil), Burdur iline bağlı ilçe
ve bu ilçenin merkezi olan kent. İlçe top-
rakları genelde dağlıktır. Ekonomisi hayvan-
cılık ve ormancılığa dayalıdır. Yaylacılık
yöntemi ile daha çok küçükbaş hayvan
beslenir. Tarıma müsait alanlarda buğday,
arpa, soğan, patates, haşhaş ve şeker pan-
carı yetiştirilir. İlçede orman ürünleri iş-
leyen küçük atölyeler vardır. Eskiden
Dirmil adıyla Gölhisar’a bağlı bir bucak-
ken, yasal bir düzenlemeyle ilçe yapılmış,
ilçe merkezinin adı Altınyayla olarak de-
ğiştirilmiştir.
Nüfusu: 5.664 (2008)
BUCAK
(Eski adı: Oğuzhan), Burdur iline bağlı ilçe
ve bu ilçenin merkezi olan kent. Antalya-
Burdur karayoluna 2 km, Burdur’a 44 km
uzaklıktadır. İlçe toprakları, Kestel Çukur-
luğu ve bunun çevresinde yer alan dağlar-
dan meydana gelir. Batı ve kuzeyinde Kestel
ve Katrancık dağları yer alır. Dağlar, çam ve
ardıç ormanlarıyla kaplıdır. İlçe topraklarını
Arvallı Çayı, Kestel Deresi ve Aksu Çayı
sular. Denizden yüksekliği 750 metredir.
Ekonomisi tarıma dayalıdır. Yörede tahıl ve
Virjinya tipi tütün yetiştirilir. Gül ve gül yağı
üretimi, ilçe ekonomisinde önemli yer tutar.
Meyvecilik gelişmiştir. Bazı yerlerde az mik-
tarda pamuk, zeytin ve Antep fıstığı yetişti-
rilir. Küçükbaş hayvan besiciliği yaygın
olup, en çok kıl keçisi beslenir. Ormancılı-
ğın ekonomik değeri büyüktür. Mobilya,
tuğla ve kiremit fabrikaları, başlıca sanayi
kuruluşlarıdır. Oğuzhan isimli köyken
1926’da ilçe olmuş, belediyesi 1908’de ku-
rulmuştur.
Nüfusu: 59.902 (2008)
ÇAVDIR
Burdur iline bağlı ilçe ve bu ilçenin merkezi
olan kent. Denizli-Altınyayla kara yolu üze-
rindedir. İlçe toprakları genelde dağlıktır.
Dağlardan kaynaklanan suları toplayan Çav-
dır Çayı Vadisi’nde geniş düzlükler bulunur.
Ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayanır.
Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı, buğday,
arpa, soğan ve patatestir. Yaylacılık yönte-
miyle en çok küçükbaş hayvan beslenir. İl-
çede, orman ürünlerini işleyen küçük
atölyeler vardır. Gölhisar’a bağlı bir bucak-
ken 1990’da çıkarılan bir yasayla ilçe yapıl-
mış, belediyesi 1967’de kurulmuştur.
Nüfusu: 13.246 (2008)
ÇELTİKÇİ
Burdur iline bağlı ilçe ve bu ilçenin merkezi
olan kent. Burdur’un 30 km güneydoğu-
sunda, Burdur-Antalya karayolu üzerinde-
dir. İlçe toprakları genelde dağlıktır.
Güneydoğusu ile Katrancı Dağı arasında
geniş düzlükler bulunur. Ekonomisi tarıma
dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri buğday,
arpa, patates ve soğandır. Sebzecilik, mey-
vecilik ve gülcülük gelişmiştir. Hayvancılık
ilçe ekonomisinde önemli yer tutar; yüksek
kesimlerde küçükbaş hayvan beslenir. Mer-
kez ilçeye bağlıyken, 1990’da çıkarılan yasal
düzenlemeyle ilçe yapılmış, belediyesi
1968’de kurulmuştur.
Nüfusu: 6.501 (2008)
GÖLHİSAR
(Eski adı: Horzum), Burdur iline bağlı ilçe
ve bu ilçenin merkezi olan kent. Burdur ili-
nin güneybatı kesiminde, Gölhisar Gölü’nün
batısındadır. İlçe toprakları, etrafı dağlarla
çevrili geniş bir çukurluktan meydana gelir.
Çukurluğun güneydoğusunda, Gölhisar
Gölü yer alır. İlçe topraklarını, Horzum ve
Kelekçi çayları sular. Ekonomik etkinliği ta-
BURDUR’UN İLÇELERİ
Burdur'un Yeşilova ilçesindeki Salda Gölü
