16
ADANA, Doğu Akdeniz’de, Orta Toroslar ile kıyı
arasında il. Batıda Mersin; kuzeyde Niğde ve
Kayseri; doğuda Kahramanmaraş, Osmaniye;
güneyde Hatay ve Akdeniz kıyıları arasında ka-
lır. Yüzey Biçimleri: Kuzey ve doğusu dağlık, gü-
ney kesimleri genellikle ovalıktır. İlin kuzeyinde,
Toros dağlarının Orta Toroslar bölümü yer alır.
Bu dağ sıralarının en yüksek dorukları; Aladağ-
lar kesimindeki Kaldı Dağı (3.734 metre) ve De-
mirkazık tepesidir (3.728 metre). İkinci sırayı
oluşturan Tahtalı dağlar (3.054 metre), Seyhan
ırmağının Samanlı yakınındaki Aladağlar’dan ay-
rılır. İlin güney kesiminde, Amanos dağları ile
Toros eteklerinden Akdeniz kıyılarına kadar uza-
yan Adana ovası bulunur. Ova, Misis tepeleriy-
le Yukarıova ve Çukurova denilen iki bölüme
ayrılır. Adana dolayından başlayan Çukurova,
Seyhan ve Ceyhan ırmaklarının aşağı çığırları
boyunca gelişerek Akdeniz’e ulaşır. Yukarıova,
Ceyhan vadisi çevresinde gelişir. Ceyhan kenti
yakınlarından başlayarak doğuda Osmaniye, ku-
zeyde Kozan ve Kadirli kentlerinin önlerine va-
rır. İklim: Bölgeye yazları çok sıcak ve kurak,
kışları ılık ve yağışlı geçen Akdeniz iklimi ege-
mendir. Halkın çoğu yaz aylarında Toros yamaç-
larındaki yaylalara taşınır. Başlıca yaylalar;
Bürücek, Gülek, Namrun, Pozantı, Kızıldağ ve
Armutlu’dur. Ova kesimi ve denize yakın yerler-
de hemen hiç kar görülmez. Dağlık kesimlerde
ise büyük ölçüde kar yağışı olur. Bitki örtüsü al-
çak kesimlerde makilerden oluşur. Zeytinlikler,
turunçgil bahçeleri yaygındır. Dağlık kuzey ke-
siminde, iğne yapraklı ağaçlardan oluşan or-
manlar yer alır. Ekonomi: İlin ekonomisi tarım
ve tarıma bağlı sanayi ve ticarete dayanır. Çuku-
rova, Türkiye’nin en verimli tarım alanlarından
biridir. Tarımda yaygın biçimde gübre, alet ve
makine kullanıldığı için verim daha da yüksel-
miştir. Tahıl yanı sıra meyve ve sebze yetiştirilir.
Türkiye’de üretilen soyanın yüzde 83’ü, turun-
cun yüzde 72’si, yer fıstığının yüzde 44’ü, kırmızı
turpun yüzde 40’ı, marulun yüzde 31’i, portaka-
lın yüzde 25’i, pamuğun yüzde 17’si Adana ilin-
de elde edilir. Yörede, küçük ve büyükbaş
hayvan besiciliği yanı sıra tavukçuluk ve arıcılık
da yapılır. Kentin başlıca sanayi kuruluşları çır-
çır, pamuk ipliği, yapay iplik, dokuma, bitkisel
yağ, un, tarım alet ve makineleri, metal eşya, çi-
mento, tuğla ve kiremit fabrikalarıdır. Ticaret ön-
celeri büyük ölçüde pamuk satışına
dayanırken daha sonra başka tarım ve sana-
yi ürünlerinin piyasaya çıkmasıyla pamuğun
ticaretteki yeri azalmıştır. Yer altı kaynakları
açısından zengindir. Aladağ ve Pozantı’da
krom, Bahçe ve Feke’de demir, Ceyhan’da
manganez ve kireç taşı, Karaisalı’da linyit,
Kozan’da kurşun ve çinko içeren cevher ya-
takları bulunur. Pamuk üretiminde çalışmak
üzere bölgeye il dışından, daha çok Güney-
doğu Anadolu Bölgesi’nden mevsimlik işçi-
ler gelir. Turistik Yerler: Kentte, Seyhan
nehrinin batı kıyısındaki Adana Kalesi, Abba-
siler döneminde eski bir kale yerine yapılmış
olup günümüzde bir kulesiyle sur yıkıntıları
ayaktadır. Akça Mescit (1409), Küçük Mes-
cit (1492), Ulucami (1513-1541), Kemeraltı
Camii (1545), Hasan Ağa Camii (1558), Be-
desten (16. yüzyıl), Tuz Hanı (1497) ve Gön
Adana
Adana’daki tarihi Taş Köprü.
Yüz ölçümü
:14.256 km
2
Nüfusu
: 2.026.319 (2008)
İlçe sayısı
:15
İl trafik kodu
: 01
ADANA
