33
ÇOBANLAR
Afyonkarahisar iline bağlı ilçe ve bu il-
çenin merkezi olan kent. Afyonkarahisar-
Konya demir yolu üzerindedir. Afyon
Ovası’nda yer alan ilçe toprakları ge-
nelde düzdür. Topraklarını Akarçay
sular. Seyidler Baraj Gölü’nün bir kısmı
ilçe sınırları içinde kalır. Ekonomisi ta-
rıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri
buğday, arpa, haşhaş ve şeker pancarı-
dır. Küçük çapta hayvancılık yapılır.
Merkez ilçeye bağlı bucakken 9 Mayıs
1990’da 3644 sayılı Kanunla ilçe olmuş-
tur.
Nüfusu: 13.389 (2008)
DAZKIRI
Afyonkarahisar iline bağlı ilçe ve bu il-
çenin merkezi olan kent. Afyonkarahisar’ın
güneybatı ucunda, Afyonkarahisar-Denizli
kara yolu ve demir yolu üzerindedir. Dinar,
Keçiborlu, Yeşilova, Çardak ve Çivril il-
çeleriyle çevrilidir. İlçe toprakları, Batı
Toroslar’ın kuzeydoğu uzantıları ile en-
gebelenmiş olup, batısında Beşparmak
Dağları yer alır. Acıgöl’ün bir bölümü,
ilçe sınırları içinde kalır. Beşparmak
Dağları ile Söğüt Dağları arasında Daz-
kırı Ovası yer alır. Doğal bitki örtüsü
bozkırdır. İlçenin başlıca geçim kaynağı,
tahıl tarımı ve hayvancılıktır. Başlıca
tarım ürünleri buğday, arpa, şeker pan-
carı ve haşhaş olup, en çok koyun, keçi
ve sığır beslenir. Ev tezgâhlarında halı
ve kilim dokumacılığı yaygındır. İlçe
topraklarında tuz, sülfat ve linyit yatak-
ları bulunur. Gelişmemiş küçük bir yer-
leşim merkezidir. 1959’da ilçe olmuş,
belediyesi 1958’de kurulmuştur.
Nüfusu: 11.113 (2008)
DİNAR
Afyonkarahisar iline bağlı ilçe ve bu il-
çenin merkezi olan kent. İl merkezi Afyon-
karahisar’ın 100 km kadar güneyinde,
önemli bir yol kavşağında (Afyonkarahi-
sar-İzmir demir yolu üstünde ve Çivril,
Eğridir, Isparta, Burdur şube hatlarının
ortasında; Afyonkarahisar-İzmir ve Af-
yonkarahisar-Antalya kara yollarının
kavşağı) kurulmuştur. Ege, Batı Akdeniz
ve İç Anadolu bölgeleri arasında önemli
bir ticaret merkezidir. İlçe topraklarının
doğusu dağlık, batısı ise genelde düz-
lüktür. Kuzeydoğusunda Kumalar Dağı,
batısında Karakuş Dağları yer alır. Dağ-
lardan kaynaklanan suları Kufi Çayı top-
lar. Dinar Ovası, Kufi Çayı’na karışan
Suçıkan Deresi’nin taşıdığı alüvyonlu
topraklardan oluşmuştur. Ekonomisi ta-
rıma dayalıdır. Ovada yetiştirilen başlıca
tarım ürünleri şekerpancarı, buğday,
arpa, haşhaş ve baklagillerdir. Dağlık
bölgelerde hayvancılık yapılır. Mermer
işleme, un ve tuz üretimi, tarım aletleri
ve mobilya atölyeleri, başlıca küçük sa-
nayi kuruluşlarıdır. Eski bir yerleşim
merkezidir. Frigya’nın önemli kentlerin-
den (Kelainai) ve MÖ 8. yüzyılda Kral
Midas’ın, Pers Kralı II.Dara’nın kurduğu
satraplığın başkentiydi. Daha sonra Ge-
lene adıyla anılan kent, Osmanlı döne-
minde önemini yitirdi. Uzun süre bucak
merkezi olarak kaldı. Nüfus bakımından
merkez ilçeden sonra Afyon’un en büyük
ilçesidir. İlçe belediyesi 1908’de kurul-
muştur.
Nüfusu: 49.575 (2008)
EMİRDAĞ
(Eski adı: Aziziye), Afyonkarahisar iline
bağlı ilçe ve bu ilçenin merkezi olan
kent. İlçe, Afyonkarahisar’ın 71 km ku-
zeydoğusunda, Konya-Eskişehir kara
yolu üzerindedir. İlçe toprakları, dağlar
ve platolardan meydana gelir. Güney ve
güneydoğusunda Emir Dağı, kuzey ve
doğusunda platolar yer alır. Dağlardan
kaynaklanan suları, Sakarya Nehri’ne ka-
tılan küçük akarsular toplar. Düzlükler
bu akarsu vadilerinin genişlediği yerler-
dedir. Ekonomisi tarıma dayalıdır. Baş-
lıca tarım ürünleri arpa, üzüm, buğday,
şeker pancarı, patates olup az miktarda
nohut, fasulye, soğan, elma, vişne ve
haşhaş yetiştirilir. Yüksek kesimlerde
yapılan hayvancılık, başlıca gelir kayna-
ğıdır. En çok koyun ve sığır beslenir. İlçe
belediyesi 1887’de kurulmuştur. Çevre-
sindeki en önemli tarihî yapıt, Midas’ın
Yazılıkaya adlı kaya mezarıdır.
Nüfusu: 43.706 (2008)
EVCİLER
Afyonkarahisar iline bağlı ilçe ve bu ilçenin
merkezi olan kent. Denizli-Afyonkarahisar
kara yolu kıyısındadır. Toprakları genelde
düz olup, Dinar ve Çivril ovalarının birleştiği
AFYONKARAHİSAR’IN İLÇELERİ
Afyonkarahisar Kalesi.
